Cevap :

Öğretmen öğrenci arasındaki kuşak farkı:

Kuşak farkını aşmak için öğretmenler değişimi kabullenip, iyi bir gözlemci olmalı, yeni neslin ilgi alanlarını da takip etmeli.

Bu noktada öğretmenler ve öğrenciler arasında artan kuşak farkı ile birlikte iletişim kopuklukları da gözlenmektedir. Öğrenciler öğretmenlerinin tepkilerine anlam veremezken öğretmenlerde yeni nesil öğrencilerin davranış ve tutumlarını anlamakta zorlanmakta ve yadırgayabilmektedir.

“Öğretmenler değişimin varlığını kabullenmekle birlikte bu değişimi anlamada ve yönlendirebilmede daha etkin olabilirler. Örneğin günümüzde gelişen teknoloji ile birlikte sosyal ilişkiler başta olmak üzere alışveriş, eğlence, hobiler gibi birçok ihtiyaç sanal ortamlarda giderilmekte ve genç neslin sosyal yaşam kalitesinde düşüş gözlenmektedir.

Mevcut ihtiyaçların farkına varıldığında öğrencinin hatalı ya da istenmeyen davranışını kısıtlamaya çalışmak yerine, deneyebileceği alternatif seçenekler sunulmalıdır. Özellikle net bir çözüm üretmek yerine birkaç alternatif sunulduğunda, seçme hakkının olduğunu gören çocuk ya da ergenin, istenilen davranışı kendi tercihi olarak benimseme ve uygulama ihtimali artacaktır.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat

Cevap :

Öğretmen ve öğrenci arasındaki ilişki,

1. Açıklık
2. Önemsenmek
3. Birbirine ihtiyaç duymak
4. Birbirinden ayrı olmak
5. İhtiyaçlarını karşılıklı olarak giderebilmek

Özelliklerini içerirse, iyi bir öğretmen-öğrenci ilişkisi kurulmuş demektir. Böyle olunca iki taraf da birbirlerine değer verdiklerini bilir, birbirlerinin bireyselliğine, yaratıcılığına ve gelişmesine olanak tanırlar. Birçok öğretmen bu özellikler için, “Hepsi güzel de, ben kendi sınıfımda bu tip bir ilişkiyi geliştirebilir miyim?” diyerek tepki göstermiştir. Yanıt ise içten bir EVET’ tir. Her öğretmen gençlerle ilişkisini geliştirebilir. Böylece birbirlerine karşı daha açık olurlar, birbirlerini önemserler, birbirlerine gerekli olduğunu anlarlar, birbirlerinden ayrı bir şeyler olarak davranabilirler ve ilişkileri daha doyurucu olur.

Cevap : Öğretmenler değişimin varlığını kabullenmekle birlikte bu değişimi anlamada ve yönlendirebilmede daha etkin olabilirler. Örneğin günümüzde gelişen teknoloji ile birlikte sosyal ilişkiler başta olmak üzere alışveriş, eğlence, hobiler gibi birçok ihtiyaç sanal ortamlarda giderilmekte ve genç neslin sosyal yaşam kalitesinde düşüş gözlenmektedir. Yaşam tarzına etki eden tüm bu süreçler doğrudan ya da dolaylı olarak bireyin okul hayatına da yansımaktadır. Öğrencilerinin sınıf içerisindeki bir davranışına ilişkin belirsizlik yaşayan bir öğretmenin öncelikle bu jenerasyona ait bireylerin toplumdaki yerini ve yaşam tarzlarını anlaması gerekmektedir.

İyi gözlem yapılmalı

Hızla değişen dünyamızda hızla değişen bu çocukların günümüzde nelerden hoşlandığını, ne tarz giysiler giymeyi tercih ettiklerini, ne tarz müzikler dinlediklerini, hangi akımları takip ettiklerini anlamak, onları anlamayı kolaylaştıracaktır. Bunun için çekirdek ailemizden başlayarak kendi çevremizdeki yeni nesil çocukları gözlemlemek, onlarla yaşamın okul dışında kalan alanlarını konuşabilmek, düşüncelerini ve beklentilerini sormak gerekmektedir.

Kendi kimliklerini oluşturma çabasında oldukları bu dönemde özellikle ergenler attıkları adımların eleştirilmesine tahammül gösteremezler çünkü istenmeyen şeyin yaptıkları davranış değil, kendileri olduğunu düşünür ve kendi kimliklerinin bir parçası olarak gördükleri bu davranışlara daha sıkı şekilde sarılırlar. Bunun yerine onların duygu, düşünce ve tercihlerine önem verildiğinin ve saygı gösterildiğinin hissettirilmesi gerekmektedir.

Bir birey olarak dikkate alındıklarını hissettiklerinde, onlarla ilişki içinde olan yetişkinleri ve öğretmenleri dinleme ve anlamaya daha istekli olacaklardır. Bu sayede kurulan iletişim ve ilişkinin kalitesi, dolayısıyla eğitimin kalitesi artacaktır. Ancak zaman zaman öğretmenlerin çaba göstermelerine rağmen iletişim kurmada zorlandıkları, uyum sorunu yaşayan öğrencilerin de olabileceği unutulmamalıdır.

Birlikte zaman geçirilmeli

Sonuç olarak öğretmenlerin, zaman içerisindeki değişimin toplum ve çocuk üzerindeki etkilerini fark edip anlaması gerekmektedir. Bunun için yapılabilecek en iyi şey ise farklı kuşaklardan gelen yetişkin ve çocukların daha fazla bir arada bulunmaları, daha kaliteli ilişkiler kurmaları ve bazı etkinliklerde birlikte olmalarıdır.

Öğrencilerin davranışlarının altında yatan sebeplerin anlaşılması gerekir. Herhangi bir davranışına tepki göstermeden önce kendisiyle konuşmak, yaptığı söz konusu davranışın kendisine ne gibi katkılarının olduğunu, hangi ihtiyaçlarını karşıladığı anlaşılmalıdır.
Mevcut ihtiyaçların farkına varıldığında öğrencinin hatalı ya da istenmeyen davranışını kısıtlamaya çalışmak yerine, deneyebileceği alternatif seçenekler sunulmalıdır. Özellikle net bir çözüm üretmek yerine birkaç alternatif sunulduğunda, seçme hakkının olduğunu gören çocuk ya da ergenin, istenilen davranışı kendi tercihi olarak benimseme ve uygulama ihtimali artacaktır.

Okul dışı yaşamı gözlemlenmeli!

Öğrencinin okul dışındaki yaşamını, diğer insanlar ile ilişki kurma biçimini görmek, objektif bir değerlendirme yapabilmek için önemlidir. Bunun için okul dışında da bir arada vakit geçirebilecek ve onları gözlemleyebilecek etkinlikler ve geziler düzenlenebilir. Bu tarz etkinliklerin bir diğer faydası da yetişkin-çocuk, öğretmen-öğrenci arasındaki iletişim ve ilişkiyi arttırmasıdır.

Aileler ile irtibat halinde olunmalı

Aile tutum ve iletişiminin anlaşılması ve olası hataların düzeltilmesi için ebeveynler ile irtibat halinde olunması ve sadece bu konuları konuşabilecekleri toplantıların düzenleyerek bu fırsatı sağlayacaktır. İletişim kurmakta zorlanılan ve uyum problemleri yaşan öğrencilerde gerek okulun rehberlik servisleri gerekse okul dışındaki uzmanlara başvurmak ve yönlendirme yapmak önemlidir. Söz konusu uzmanlardan destek almak hem öğretmenin hem de öğrenci ve ebeveynlerin üzerindeki yükü hafifletecektir”