ÖĞRETMEN 

Öğretmen ressamdır biraz
yüreğinin ve beyninin renkleriyle boyar hayatı
bir öğrencinin gülüşüne
öğretmen emektir biraz
aşktır
umuttur, özlemdir

öğretmen ilk cemredir
çocukların gülüşüne düşen
baharın çiçek tozlarını yaratır
tebeşir tozundan

kimi zaman bilgisayar başında
kimi zaman akan bir okul damının altında
öğretmen son nefesini;
“bana çiçek getirin, dünyanın bitin çiçeklerini…”
diyerek verendir

öğrettiği her harf
yavrusuna yem taşıyan bir kuşun
umutla atn nabzıdır
bir serçe telasıdır onunki

öğretmen müzisyendir biraz
çocukların sesleriyle besteler
bütün senfonilerini

çamurlu köy yollarında sizinle yürüyendir
kalem tutan elinize destek
koşamayan bacaklarınıza kuvvet
seçemeyen gözünüze ferdir

öğretmen şiirdir biraz ezgidir
buram buram Anadolu kokar
Yunus’tur, Veysel’dir, Karacaoğlan’dır
Erzurumlu Emrah’tır
bir ırmağın nazlı nazlı akışıdır kelimelerle
öğrencilerin yüreğine
öğretmen nehiridir biraz

öğretmen emektir biraz
aşktır
umuttur, özlemdir

öğretmen ilk cemredir
çocukların gülüşüne düşen
baharın çiçek tozlarını yaratır
tebeşir tozundan

Şiir: Alpay CAVLAK