Elbette, Recaizade Mahmud Ekrem'in "Yadigar-ı Şebab" şiirinin ilk iki bendinin şiirin içerik, yapısal unsurlar ve dil ve üslup özellikleri açısından incelenmesi mümkündür.

Şiirin İçerik Unsurları:

"Yadigar-ı Şebab" şiirinin ilk iki bendi, genel olarak yaşlılığı ve ölümü konu almaktadır. Şiirin ilk bendinde, yaşlanmanın kaçınılmazlığına ve gençlik yıllarının hızla geçip gittiğine vurgu yapılmaktadır. İkinci bendde ise, ölümün herkes için kaçınılmaz olduğu ve ölümden sonraki hayatın ne olacağına dair karanlık bir belirsizlik vardır.

Şiirin Yapısal Unsurları:

"Yadigar-ı Şebab" şiiri, divan edebiyatı tarzında yazılmış bir gazeldir. Her bir bendinde ayrı bir düşünce veya duygu ifade eder. İlk iki bendin her biri, yedi beyitten oluşmaktadır. Her beyit, aynı vezin ve uyak düzenine sahiptir.

Dil ve Uslup:

Recaizade Mahmud Ekrem'in "Yadigar-ı Şebab" şiiri, yalın ve akıcı bir dil kullanılarak yazılmıştır. Şiirin dilinde, Türkçenin eski ve yeni sözcükleri bir arada kullanılmıştır. Ayrıca, şiirin dilinde duygusal bir ton vardır ve bu da şiirin etkileyici bir hava kazanmasına neden olur.

Şiirin üslubu ise, divan edebiyatı geleneğine bağlıdır. Şiirde, ağırlıklı olarak metaforlar ve benzetmeler kullanılmıştır. Şiirin üslubu, özellikle ikinci bendde ölüm ve sonrasındaki hayatın belirsizliği gibi ağır konuları ele aldığından, biraz ağır ve hüzünlü bir havaya sahiptir.

Sonuç olarak, Recaizade Mahmud Ekrem'in "Yadigar-ı Şebab" şiirinin ilk iki bendi, yaşlanma ve ölüm gibi hayatın kaçınılmaz gerçeklerine değinirken, divan edebiyatı geleneği ile yazılmış ve yalın ama etkileyici bir dil kullanılmıştır. Bu özellikleri nedeniyle, bu şiir edebiyat tarihinde önemli bir yere sahiptir.