Cevap :

Rönesans’ın Osmanlı Devleti Üzerindeki Etkileri

1. Rönesans’la birlikte Avrupa’da bilim alanında deney ve gözleme dayalı pozitif düşünce yayılmıştır. Bunun sonucunda da skolâstik düşünce zayıflamıştır.
2. Osmanlı Devleti Avrupa’daki yeni gelişmeleri takip edemediği için bilimsel, teknik ve ekonomik alanlarda Avrupa’nın gerisinde kalmıştır.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat

Cevap : Rönesans Osmalı Devletini olumsuz etkilemiştir.çünkü olan her gelişme ve yenileşme sonucunda osmanlı bundan geri kalmıştır ve takip edememiştir.Şu yönden ekonomisi güçlenmiş,bilim hayatında değişikler yapmıştır.


DETAY: Rönesans'ın en karakteristik özelliği eski dünya görüşü yerine, ulusal bir görüşün ortaya çıkmasıdır. Böylece, ilimde esas olarak kabul edilen Latince, kendi yerini halk diline, halk edebiyatına terk etmiştir. Asırlar boyunca süren Augustinus felsefesi (Din felsefesi-Civita Dei) yerini doğanın insanlara sunduğu güçlerin, varlıkların varoluşunu kabullenmeye terk etmiştir... Bu durum dünyaya ait olayların  dini olaylardan ayrılmasına yol açmıştır, devlet ile din işlerinin ayrı ayrı şeyler olduğu kabul edilmiştir. Böylece laik-teokratik devletlerin karakteristik özellikleri belirlenmiştir. Bunun sonunda da milli krallıklar kurulmuştur. Her millet kendi milliyetçiliğini algılar hale gelmiştir. Her şeyde bir kritik, irdeleme yer almaya başlar. Kritiklerin ortaya atılması, ilimde yeni metodların geliştirilmesini sağlamıştır. Aklın kabul etmediği şeyleri Rönesans kabul etmemiştir. Araştırma ve deneyimler esas alınmıştır.

Açıkça bilinmektedir ki, Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'u fethinden sonra İstanbul'dan kaçan Bizans'lı bilim adamları Avrupa'da Rönesans ve reform hareketlerinin başlamasında etkili olmuşlardır. Osmanlı imparatorluğu Avrupa'da gelişen bu yeni hareketi takip etmekte çok geç kalmıştır. Bu durum İslam dünyası ile Avrupa Hıristiyan dünyası arasında farklar doğurmuştur. Kültür ve uygarlık alanında oluşan farklar zamanla ve Osmanlı ve İslam dünyası aleyhine gelişmiştir16. Yüz yıldan itibaren Rönesans ve coğrafi keşiflerle gelişen Avrupa'ya karşı ekonomik ve askeri üstünlüğünü kaybeden Osmanlı İmparatorluğu yeni gelişmelere ayak uyduramamıştır ve bu yüzyıldan itibaren dengeler Avrupa devletleri lehine gelişmiştir. İbn-i Haldun, Kemal Paşazade, Katip Çelebi gibi alimler bu dönemde yetişmiştir. Ama ilmin devlet yönetimi üzerindeki etkileri yoğun olmamıştır. Yine bu dönemde Osmanlılarda yönetenlerle, yönetilenler arasında ikilikler başlamıştır. İmparatorluğun etnik yapısı ve özellikle yabancı devletlerin ekonomik ve kültürel baskılarıyla zayıflatılan Osmanlı, "Şark Meselesi" denilen siyasi felaketle içten ve dıştan parçalanmaya başlandı.