Sait Faik Abasıyanık'ın "Semaver" adlı öyküsünde sıklıkla kullandığı fiilimsiler şunlardır:

1. "-(y)erek": özellikle "gülerek" ve "bakarak" sıklıkla kullanılmıştır.
2. "-(i)p": "yürüyüp", "konuşup", "ağlayıp" gibi çeşitli eylemleri ifade etmek için kullanılmıştır.
3. "-(e) k": "üzülecek", "şaşılacak" gibi eylemleri ifade etmek için kullanılmıştır.
4. "-(i)r": "kalmışlar", "vermişler" gibi geçmişte kalmış eylemleri ifade etmek için kullanılmıştır.

Bu fiilimsiler öyküye canlılık ve hareketlilik katarak okuyucuyu olayların içine çeker. Ayrıca Sait Faik Abasıyanık'ın öykülerinde doğal bir dil kullanması da eserlerinin samimiyetini ve gerçekçiliğini arttırır.