İşte Cevaplar
Cevap : Sanayi Devrimi ile birlikte tarım makineleşmiş, böylece aynı miktar toprak daha fazla insanı besleyebilir hale gelmiştir. Tarımda makineleşme faaliyetleri ön plan çıkmış daha fazla arazinin işlenmesi ve üretimin artmasına sebep olmuştur. Ayrıca sanayileşme ile birlikte tarım sektöründeki iş gücü makineleşmenin etkisiyle azalmıştır.
Diğer Cevaplara Gözat
Diğer Cevaplara Gözat
Cevap : Sanayi devrimi sonucunda nüfusun şehirlerde toplanması nedeniyle ticari üretimin önem kazanması Ticari tarım nedeniyle köylülerin göçe zorlanması ve kırsal toplum yapısının parçalanması.
Sanayi Devrimi, toprağa yani tarıma ve insan gücüne dayalı bir ekonomik yapıdan, makinelerin ve seri üretimin egemen olduğu bir ekonomik yapıya geçiştir. 1760-1840 yılları arasında İngiltere’de yaşanan ekonomik dönüşüm İngiltere’nin ardından bütün Avrupa ülkelerine yayılmıştır. 1800’lü yılları baştan sona kapsayan bu dönemde insanlık tarihi açısından temel bir değişim söz konusudur. Teknolojik gelişmelerle başlayan bu dönem, sosyo-ekonomik ve kültürel alanlardaki yansımalarıyla insanlık tarihinin önemli yükselişlerden biri olmuştur. İklim koşulları, coğrafya, nüfus artışları, doğal kaynakların dağılımı gibi ögeler bu büyük dönüşümü etkilemiştir ama bu etkenler Sanayi Devrimini açıklamak için yeterli değildir. Aynı şekilde, önceki yüzyıllarda gerçekleşen denizaşırı keşifleri ve bilimsel buluşları da tek neden olarak göstermek doğru değildir. Bütün bu etkenlerin; kapitalist ruh anlayışıyla birleştiği bir ortamda, denizaşırı sömürgeciliğin yeni pazarlara yönelmesi ve bu pazarlardaki payını artırabilmek için girdiği mücadele Sanayi Devriminin itici gücünü oluşturmuştur.
Sanayi Devrimi öncesinde, insanların birbirleriyle yakın ilişkide olduğu, tarım ve hayvan yetiştiriciliğine dayalı organik bir ekonomi sistemi yaygındı. Sistemin temel işleyişi, efendiyle yanındaki yanaşmaların yan yana, omuz omuza çalışması şeklindeydi. Şu sistemin önemli yanı, efendinin, yani mal sahibinin, yanaşmayla birlikte üretim yapmasıydı. Yanaşma, ortaya koyduğu beceriye bağlı olarak, ömür boyu yanaşma olarak kalsa bile, efendisinin gözündeki kişilik özellikleriyle tek başına ayakları üzerinde durabiliyordu. O dönemlerin, bu işleyiş içindeki başlıca üretimleri tarım ve hayvancılıkla dokumacılık, marangozluk, demircilik gibi zanaata dayalı işlerde gerçekleşiyordu. Başka deyişle; sanayileşme öncesi üretimin temel alanları tarım, hayvancılık ve zanaattır. Sanayi Devrimi, bilimsel buluşlara dayalı teknolojik ilerlemeyle, sosyo-ekonomik ve kültürel değişim boyutlarını taşır. Teknolojik açıdan bakıldığında, demir ve çelik temel maddedir. Kömür, buhar makinesi, elektrik, petrol, içten patlamalı motorlar mekanik güç olarak kullanılmaya başlamıştır. Dokuma tezgâhı da dönemin önemli icadıdır. Demiryolu, buharlı lokomotif, buharlı gemi, otomobil, telgraf aracılığıyla insan coğrafi uzaklığı yenmiştir. Sanayi Devrimi döneminde pamuk ve bağlantılı olarak iplik eğirme tezgâhları öne çıkmasına rağmen, döneme damgasını vuran ürün demir, kömür ve bunların birlikteliğinden ortaya çıkan demiryoludur. On dokuzuncu yüzyılın sonlarına doğru dünyadaki pamuk, yün, kömür ve demir üretiminde önemli artışlar gözlenmiştir. Örneğin, 1870’lerdeki yün üretimi 1840Klardaki üretimden neredeyse iki kat, kömür ve pik demir üretimi ise beş kat fazladır. İngiltere’de buhar gücü kullanımı da otuz yıl içinde beş kat artmıştır. Sanayi Devrimine kadar coğrafi uzaklık insanoğlu için önemli bir sorun iken demiryolu hem uzaklık sorununu azaltmış hem de sosyal, ekonomik ve siyasi hayatı düzenleyici bir güç olarak döneme damgasını vurmuştur.1830Klardan başlayarak demiryolu dünyada hızla yayılmıştır. Demiryolları, deniz yollarına eklenerek ulaşımı ve taşımacılığı dünyanın en uç noktalarına götürmüştür. Sanayi Devrimi öncesinde tarım, hayvancılık ve zanaata dayalı üretim biçimi dağınık bir yerleşim yapısı oluştururken, Sanayi Devrimi nüfusun merkezlerde, yani kentlerde toplanmasına yol açmıştır. Şuna paralel olarak nüfus hızla artmıştır. Nüfus artışının dönem açısından iki önemli sonucundan söz etmek gerekir. Birincisi, daha çok sayıda çalışan insan yani işçi, ikincisi ise daha çok sayıda tüketen insandır.
Sanayi Devrimi, toprağa yani tarıma ve insan gücüne dayalı bir ekonomik yapıdan, makinelerin ve seri üretimin egemen olduğu bir ekonomik yapıya geçiştir. 1760-1840 yılları arasında İngiltere’de yaşanan ekonomik dönüşüm İngiltere’nin ardından bütün Avrupa ülkelerine yayılmıştır. 1800’lü yılları baştan sona kapsayan bu dönemde insanlık tarihi açısından temel bir değişim söz konusudur. Teknolojik gelişmelerle başlayan bu dönem, sosyo-ekonomik ve kültürel alanlardaki yansımalarıyla insanlık tarihinin önemli yükselişlerden biri olmuştur. İklim koşulları, coğrafya, nüfus artışları, doğal kaynakların dağılımı gibi ögeler bu büyük dönüşümü etkilemiştir ama bu etkenler Sanayi Devrimini açıklamak için yeterli değildir. Aynı şekilde, önceki yüzyıllarda gerçekleşen denizaşırı keşifleri ve bilimsel buluşları da tek neden olarak göstermek doğru değildir. Bütün bu etkenlerin; kapitalist ruh anlayışıyla birleştiği bir ortamda, denizaşırı sömürgeciliğin yeni pazarlara yönelmesi ve bu pazarlardaki payını artırabilmek için girdiği mücadele Sanayi Devriminin itici gücünü oluşturmuştur.
Sanayi Devrimi öncesinde, insanların birbirleriyle yakın ilişkide olduğu, tarım ve hayvan yetiştiriciliğine dayalı organik bir ekonomi sistemi yaygındı. Sistemin temel işleyişi, efendiyle yanındaki yanaşmaların yan yana, omuz omuza çalışması şeklindeydi. Şu sistemin önemli yanı, efendinin, yani mal sahibinin, yanaşmayla birlikte üretim yapmasıydı. Yanaşma, ortaya koyduğu beceriye bağlı olarak, ömür boyu yanaşma olarak kalsa bile, efendisinin gözündeki kişilik özellikleriyle tek başına ayakları üzerinde durabiliyordu. O dönemlerin, bu işleyiş içindeki başlıca üretimleri tarım ve hayvancılıkla dokumacılık, marangozluk, demircilik gibi zanaata dayalı işlerde gerçekleşiyordu. Başka deyişle; sanayileşme öncesi üretimin temel alanları tarım, hayvancılık ve zanaattır. Sanayi Devrimi, bilimsel buluşlara dayalı teknolojik ilerlemeyle, sosyo-ekonomik ve kültürel değişim boyutlarını taşır. Teknolojik açıdan bakıldığında, demir ve çelik temel maddedir. Kömür, buhar makinesi, elektrik, petrol, içten patlamalı motorlar mekanik güç olarak kullanılmaya başlamıştır. Dokuma tezgâhı da dönemin önemli icadıdır. Demiryolu, buharlı lokomotif, buharlı gemi, otomobil, telgraf aracılığıyla insan coğrafi uzaklığı yenmiştir. Sanayi Devrimi döneminde pamuk ve bağlantılı olarak iplik eğirme tezgâhları öne çıkmasına rağmen, döneme damgasını vuran ürün demir, kömür ve bunların birlikteliğinden ortaya çıkan demiryoludur. On dokuzuncu yüzyılın sonlarına doğru dünyadaki pamuk, yün, kömür ve demir üretiminde önemli artışlar gözlenmiştir. Örneğin, 1870’lerdeki yün üretimi 1840Klardaki üretimden neredeyse iki kat, kömür ve pik demir üretimi ise beş kat fazladır. İngiltere’de buhar gücü kullanımı da otuz yıl içinde beş kat artmıştır. Sanayi Devrimine kadar coğrafi uzaklık insanoğlu için önemli bir sorun iken demiryolu hem uzaklık sorununu azaltmış hem de sosyal, ekonomik ve siyasi hayatı düzenleyici bir güç olarak döneme damgasını vurmuştur.1830Klardan başlayarak demiryolu dünyada hızla yayılmıştır. Demiryolları, deniz yollarına eklenerek ulaşımı ve taşımacılığı dünyanın en uç noktalarına götürmüştür. Sanayi Devrimi öncesinde tarım, hayvancılık ve zanaata dayalı üretim biçimi dağınık bir yerleşim yapısı oluştururken, Sanayi Devrimi nüfusun merkezlerde, yani kentlerde toplanmasına yol açmıştır. Şuna paralel olarak nüfus hızla artmıştır. Nüfus artışının dönem açısından iki önemli sonucundan söz etmek gerekir. Birincisi, daha çok sayıda çalışan insan yani işçi, ikincisi ise daha çok sayıda tüketen insandır.
