Nedir.Org
Soru Tara Cevapla Giriş


Cevap Ara?

14.756.348 den fazla soru içinde arama yap.

Sorunu Tarat
Kitaptan resmini çek hemen cevaplansın.

Tımar bulmaca

Bulmacada Tımar sorusunun 6 harfli cevabı nedir?

Bu soruya 1 cevap yazıldı. Cevap İçin Alta Doğru İlerleyin.
    Şikayet Et Bu soruya 0 yorum yazıldı.

    İşte Cevaplar


    Zeus

    • 2020-06-12 08:50:42

    Cevap :
    Bulmacada 'Tımar' nedir sorusunun cevabı:
    Kare ve çengel bulmacada sorulan 'Tımar' sorusunun yanıtı 6 harflidir ve cevaba ise ZEAMET yazabilirsiniz.


    Diğer cevaplar:
    ZEAMET kelimesinin eş anlamlıları..
    1. Eğer bulmaca cevabınızdaki boşluk 5 harfli ise cevaba Tımar yazabilirsiniz.
    Sözlükte ZEAMET Nedir:

    1. (zea:met) Tımar.
    2. Osmanlı İmparatorluğu toprak düzeninde yıllık geliri yirmi bin akçeyle yüz bin akçe arasında olan topraklar ve bu topraklardan alınan vergi. krş. tımar, has
    3. Yıllık geliri 20.000-99.999 akçe olan toprak dirliği.

    Zeamet Nedir
    Zeamet, Osmanlı İmparatorluğu toprak düzeninde yıllık geliri 20.00 akçeyle 100.000 akçe arasında olan topraklar ve bu topraklardan alınan vergidir. Eyalet merkezlerinde oturan üst düzey yöneticilere (hazine ve tımar defterdarına, sancaklardaki alay beylerine, kale dizdarlarına, divan kâtiplerine, vs.) verilirdi.

    Bakınız : Tımar



    Sözlükte Tımar Nedir:
    Tımar, Osmanlı İmparatorluğu'nda kamu arazisi (miri) dahilinde, yönetimi sipahiye bırakılmış olan verimli topraklara verilen addır. Tımar sistemi merkezden denetlenen büyük bir sipahi gücü besleyerek padişahın ordusuna asker sağlamak için tasarlanmıştır. Tımara hak kazanan kişi ancak askeri sınıftan olabilirdi. Reayaya tımar vermek kesinlikle yasaktı. Tımar sistemi 1839'da Tanzimat Fermanı'yla kaldırılmıştır.
     

    Köylülerin konumu
    Tımar topraklarında yaşayan köylüler ilke olarak bulundukları toprak parçasından ayrılamazlardı. Tımardan ayrılmak isteyen bir köylünün sipahiye tazminat (çift bozan akçesi) ödemesi gerekirdi. Eğer köylü tımarı yasadışı biçimde terk edecek olursa, kaçmasından itibaren bazı kanunname düzenlemelerine göre on bazılarına göre on beş seneye kadar sipahi tarafından cebren toprağına geri döndürülebilirdi.
     

    Dirlik türleri
    Dirlik sıradan bir tımarın yıllık tarımsal geliri 20.000 akçeden azdı. Bu tür tımarları "tasarruf" eden sipahiler harp durumunda Osmanlı kuvvetlerine bir atlı asker ile birlikte katılırlardı.
     
    Has: Geliri 100.000 akçeden fazla olan dirliklerdir. Padişaha, hanedan üyelerine, veziriazama, beylerbeyine, sancak beyleri ve üst düzey devlet görevlilerine verilirdi.
     
    Zeamet: Gelirleri 100.000 ile 20.000 arasında olan dirliklerdir. Eyalet merkezlerinde oturan üst düzey yöneticilere (hazine ve tımar defterdarlarına, sancaklardaki alay beylerine, kale dizdarlarına, divan katiplerine vs.) verilirdi.
     
    Tımar: Senelik geliri 20.000 ile 3.000 akçe arasında olan dirliklerdir. Osmanlı Devlet'ine hizmeti olan bir bölüm asker ve memurlara verilir. Sipahi askerleri tımar beyine bağlı beyler aynı zamanda tahrir görevi de yaptıklarından yazıcı denirdi.
     
    Has ve zeamet toprakları alan beyler genellikle saray hizmetlileriydi.
     

    Osmanlıda Tımar Sisteminin Uygulandığı Bölgeler
    Timarların en yoğun olduğu coğrafya, Osmanlı İmparatorluğu'nun çekirdek eyâletlerini teşkil eden Tuna Nehri'nin güneyi olan Rumeli bölgesi, Bosna, Tesalya, Mora, Trakya, Batı ve Orta Anadolu bölgeleri olmuştur. Doğu ve Güneydoğu Anadolu sahalarında, Halep ve Şam eyaletlerinde tımarlar daha seyrek olup, Irak, Arabistan, Mısır ve Garp Ocaklarında ise çok istisnaîdir.

    Tımar Sisteminin Gelişmesi
    Başlangıçta Has ve Tımar olarak ikiye ayrılmıştır. Osmanlı Devleti’nin askeri ve ekonomik yapısının temelini tımar sistemi oluşturmaktadır. Sistemin tam olarak işlendiği Osmanlı Klasik Dönemi olarak adlandırılan dönem Osmanlı Devleti’nin en parlak dönemi olmuştur. Devletin mülkiyeti altındaki toprakların yine devlet memuru olan maaşlarını tımarlarının gelirinden olan sipahilerin gözetiminde kullanım hakkına sahip köylüler tarafından işletilmesidir. Tımar topraklarını işlemek hak ve görevine sahip olan köylünün idaresi işletmeye bakan ve vergilerin tahsilini yapan toprak sahibi olarak kabul edilen dirlik sahiplerine bırakılmıştır. Bu yetkinin ve sistemin denetlenmesi görevi ise kadıya aittir. 1. Murat döneminde yeni kategorinin katılmasıyla üç kısma ayrılmıştır: Has, Zeamet, Tımar.

    Kuruluş ve genişleme döneminde Osmanlı Devleti’nin toprakları ve mülkiyet biçimine göre üç ana kısma ayrılmaktadır;

    1) Miri Topraklar, çıplak mülkiyeti devletin elindedir. Dirlik adını alan parçalar halinde askeri görevlere bağlı kişilere yararlılık gösterenlere ve devlet adamlarına dağıtılır. Sözü geçen dirlikler de kendi aralarında;
    a) Has
    b) Zeamet
    c) Tımar olarak ayrılır.
    2) Mülk Topraklar, Saraya ve kurumlara ait toprakların dışında kalan dışında kalan topraklara verilen genel addır. Kişilerin özel mülkiyetidir.
    3) Vakıf Topraklar, belirli ve özellikle dinsel amaçlarla kurulmuş kurumlara bırakılan topraklardır.
     
    Bunlar dışında Osmanlılarda ikide bileşik mülkiyet biçimine rastlıyoruz;
    a) Mir-i Mülk Topraklar, bunlar önceleri özel mülk iken sonraları dirlik durumuna getirilmişlerdir.
    b) Malikâne-Divani Topraklar, bunlar bazı bölgelerdeki toprakların yarısının vakıf veya mülk sahibine diğer yarısının da devlete ait olduğu anlamına gelmektedir.
     
    Senelik geliri 20,000 akçeye kadar olan topraklara tımar; 20,000 akçe gelirli topraklara zeamet; 100,000’den az gelirli topraklara has denilmiştir. Has toprakları genel itibari ile beylerbeyi ve sancak beylerine tımarlar genellikle sipahi denilen eyalet askerlerine tahsis edilirdi. Sipahi tımarının bu hizmetini yapanlara verilen kısmına “kılıç” denilirdi.
     
    Osmanlılarda Osman Gazi ile başlayan tımar sistemi Yıldırım Bayezid zamanında Timur’la yapılan savaştan dolayı bir duraklama dönemine girmiştir. Bu hal Fatih devrine kadar tesirini göstermiştir.
     
    Fatih Sultan Mehmet tımar sisteminin düzenlenmesini tımar topraklarının arttırılması ve aksaklıkların giderilmesi konusunda önemli yeniliklerde bulunmuştur. Devlete ait olup çeşitli yollarla mülk veya vakıf haline gelmiş olan topraklar tekrar miri haline getirilmesi bu dönemde gerçekleşmiştir.
     
    2. Bayezid (1481-1512) zamanında tımar teşkilatında pek büyük bir değişiklik yapılmadı. Yavuz Sultan Selim (1512-1520) devrinde tımar sistemi mükemmel bir şekilde işlenmiş sipahi ve cebelulerin miktarı 1514 yılında 140 bin kişiyi bulmuştur. Tımar teşkilatı Kanuni Sultan Süleyman devrinde tekamülün zirvesine ulaşmıştır. Kanuni’nin tımarlarla ilgili fermanları bu hususta çok açık birer delil teşkil etmektedir.
     
    Osmanlı toprak düzeninde dirlikler üç kısma ayrılıyordu;
    a) Has; padişah, vezir ve ileri gelen devlet adamlarına tahsis edilip, senelik hâsılatı 100 bin akçeden fazla olan yerlere denilirdi. Her has sahibi gelirini her 5 bin akçesi için bütün masrafları kendisine ait olmak üzere bir cebelu yetiştirmek ve beraberinde harbe götürmek mecburiyetindeydi. Haslar irsi değildir.
    b) Zeamet; senelik hâsılatı 20-100 bin akçe arasında değişen dirliklerdir. Bu gelirin 20 bin akçesi kılıç hakkı olduğundan zeamet sahibi bunun dışında kalan her 5 bin akçe için bir cebelu yetiştirmek zorundaydı. Zeametler devlet merkezinde bulunan hazine ve tımar defterdarlarına, zeamet kethüdalarına, sancaklardaki alaybeylerine, kale dizdarlarına vb. tevcih olunurdu.
    c) Tımar; en küçük kategoriyi teşkil eden ve senelik geliri 3-20 bin akçe arasında olan dirliklerdir. Bu dirlikte cinslerine göre kılıç hakkı değişmektedir. Nitekim Rumeli’de buluna Budin, Bosna Beylerbeyliklerinde 6 binlik tezkireli tımarların kılıçları 3 bindir.
     

    Tımar Kanunu
    Tımarın kullanılması ile ilgili kanuna da tımar kanunu denir. Tımar kanununa göre;
    1)      Tımar sahipleri devletin birer memurudur ve merkezin emri altında çalışmak zorundadır.
    2)      Görevini yerine getirmeyen tımar sahipleri görevlerinden azledilirler.
    3)      Tımar hizmet karşılığı toprağın gelirinden yararlanıldığından dolayı elde ettikleri haklar veraset yoluyla bir başkasına verilemez.
    4)      Tımar sahipleri devletin verdiği işleri yapmak ve verilen yetkileri kullanmakla sorumludur.
    5)      Tımar sahibi özrü olmadan sefere katılmazsa tımarı elinden alınır.
    6)      Ortak tımarlarda nöbeti geldiği halde gelmeyenlerin tımarına el koyulur.
     

    Tımar Çeşitleri
    1) Tımar arazisinin mülk olarak verilip verilmemesine göre:
    a) Mülk Tımarlar: Anadolu’nun bazı vilayetlerinde mevcut olan bu tip tımar sahipleri sefer anında yerlerine cebelulerini gönderebiliyor, kendilerin ise sefere iştirak etmeyebiliyorlardı. Bu mükellefiyetleri yerine getiremeyen tımar sahibinin bir yıllık geliri hazine tarafından alınırdı. Fakat tımar başkasına verilemezdi. Ölümü halinde oğluna yoksa diğer mirasçılarına kalırdı.
    b) Mülk Olmayan Tımarlar: Bunlar hizmet mukabili varidatının bir kısmının tahsisi suretiyle verilen tımarlardır ki Osmanlı tımarlarının çoğu bu türdendir.

    2) Tımar sahiplerinin gördüğü işlere göre:
    a) Eşkinci Tımarları: Bunların sahipleri alaybeyinin sancağı altında sefere giderler. Cebeluleri ile birlikte sefere gitmek zorunda olan bu tip tımarların mutasarrıfları sefere gitmedikleri zaman tımarları elerinden alınırdı. Osmanlı toprak sisteminde bu türden tımarlar çoğunlukta idi.
    b) Mustahfız Tımarları: Bu tımarların sahipleri, mensubu bulundukları kale muhafazasında bulunurlardı.
    c) Hizmet Tımarları: Bazı serhadlerde bulunan camilerin imame ve hitabetinde bulunanlar ile saraya hizmet edenlere verilen tımardır.

    3) Veriliş şekillerine göre:
    Tımarların beylerbeyi tarafından veya İstanbul’dan verilmesine göre sınıflandırılması ile ilgilidir. Buna göre tımarlar ikiye ayrılmaktadır;
    a) Tezkireli: Beylerbeyinin bir tezkire ile devlet merkezine teklif ettikleri tımarlara bu isim verilirdi.
    b) Tezkiresiz: Beylerbeyinin kendi beratları ile verdikleri tımarlara da tezkiresiz tımar adı verilir.

    4) Mali durumlarına göre:
    a) Serbest Tımarlar: Tımar sahibinin resm-i arus, resm-i tapu, kışlak, yaylak, cürüm, cinayet vs. gibi vergileri alma hakkına sahip bulunduğu tımarlardır. Bunlar vezir, beylerbeyi, sancak beyi, nişancı, defterdar, divan kâtipleri, çavuşlar gibi yüksek rütbeli idare amirleri ile memur ve askerlerin has ve zeametleridir. Bunlar bazı imtiyazlara sahiptirler.
    b) Serbest Olmayan Tımarlar: Böyle bir tımarı tasarruf eden sipahinin serbest tımar sahipleri gibi yetkileri yoktur.
     

    Tımarlı Sipahiler
    İmparatorluk idaresinin sipahiliğini avam halka kapalı ve ayrıcalıklı bir şekilde bulundurmak maksadı ile türlü tedbirler almasına rağmen, denilebilir ki bu sınıf, bilhassa kuruluş devirlerinde, türlü kaynaklardan beslenmek ve genişlemek ihtiyacında olan kadro sayısını daima dışarıdan sağlamak mecburiyetinde kalmış ve bilhassa yüksek kademelerinde köle ve devşirmelikten gelen kimselerle beslenmişti.
     
    Bu askeri grubun oluşumu doğrudan doğruya Osmanlı toprak sistemi ve eyalet idaresi ile ilgilidir. Kendilerine topraklı süvariler de denilmekteydi. Sistemin esasını önceki Türk devletlerinde de olan ikta teşkil etmekteydi. Devlete ait toprakların gelirlerini toplayan dirlik sahipleri, senelik gelirlerine göre her türlü masrafları kendileri tarafından karşılanmak üzere cebelü asker yetiştirmek zorundaydılar. Dirliğin gelirine göre her bir sipahinin kaç cebelü ile sefere katılacağı, beraberinde ne kadar çadır ve benzeri malzeme bulunduracağı ayrıntısı ile kaydedilirdi.

    Örneğin üç tür tımarlı dizdar vardı:
    a) Süvari olmayan ve sefere süvari ile çadır getirmek zorunda olmayanlar,
    b) Bütün süvari tımarlıların yükümlü oldukları diğer askeri görevlere bağlı olan ve bizzat atlı olarak sefere katılmak zorunda olanlar,
    c) sefere katılmak zorunda olmayan ama süvari göndermek zorunluluğu olanlar.
     
    Tımarlı sipahi sefer esnasında ihtiyacı olan bütün araç gereçlerini ve yiyeceğini tedarik etmek ve sefer zamanında sefere getirmekle yükümlüydü. Atlı askerlerden meydana gelen sipahi ordusunun miktarını Osmanlı vekayinameleri 1473 tarihinde 20.000 ve Rumeli’de 24.000 olarak vermektedir. Resmi Osmanlı kayıtlarına göre, 1527–28 yılında toplam olarak 37.521 sayıda tımarlı sipahi bulunuyordu. Bunun 9.633’ü hisar eri ya da kale muhafızı geriye kalan 27.633’ü ise tımar sahibi atlı askerlerdi. Cebelüleri ile birlikte ordunun toplam sayısının 70.000–80.000 olduğu tahmin edilmektedir.
     

    Tımar Sisteminin Çöküşü
    Kanuni Sultan Süleyman döneminde tekâmülünün zirvesine erişen tımar sistemi bu hükümdarın ölümünden sonra bozulmaya başlamıştır. 15. asrın sonlarına doğru tımarların iltizam usulü ile verilmesi bunun neticesinde mültezimlerin fazla kar sağlayabilmeleri için reayaya haksızlıklarda bulunmaları bozulmanın başlangıcı sayılmaktadır. 3. Murat devrinde (1574-1595) bozulma emareleri daha belirgin bir şekil almıştır. İltizam usulünün doğması, tımarların akraba ile yakınlara dağıtılması ve rüşvetin ortaya çıkması sonucu, tımar sahiplerinin askere gitmemesi üzerine baş gösteren bozulmalar şöyle sıralanabilir:

     •Merkezi devlet bürolarında tımar kayıtlarının son derece karışık bir hale gelmesi, tımar sahiplerinin seferlerde yapılması gerekli yoklamalarının türlü tesirler altında iyi bir şekilde yapılamaması ve bu yoklamaların daha sonraki tımar dağıtımı için iyice muhafaza edilememesi,
     •Boş kalan tımarların, istihkak sahiplerine verilmesi yerine bir kenara ayrılarak çeşitli hileli yollarla bazı nüfuzlu kişilerin adamlarına verilmesi,
     •İş adamı vasfındaki yeni tımar sahipleri sefer zahmetinden kurtulmak için harp zamanlarında tımarlarını bir takım aracılara seferden dönüşte bu tımarlardan eski sahipleri lehine feragat etmek şartıyla devir ve tahvil ettirmenin yolunu bulmaktaydılar.
     
    Tımar sistemi ilk 1703 yılında Girit Adası’nda kaldırılmıştır. Ülkenin diğer mıntıkalarda tımarlar 1812 tarihinden itibaren boşaldıkça başkalarına verilmemeye başlandı. Yeniçeri Ocağının yürürlükten kaldırılarak muntazam bir askeri sınıf vücuda getirildikten sonra intizam ve disiplinlerini büsbütün kaybetmiş olan tımar sahiplerinin de eskiden olduğu gibi bırakılmaları uygun görülmeyerek 1848 yılında tüm tımar sahipleri emekliye sevk edilerek tımar sistemine son verilmiştir.

    Daha detaylı bilgi almak isterseniz sizi buraya alalım:
    Bknz: ZEAMET

    Diğer Cevaplara Gözat
    Cevap Yaz Arama Yap

    Kolay Bulmaca Cevabı Bulma Robotu

    Cevap Yaz

    Bilgilendirme: Bulmaca sözlüğümüzde Haberturk, Hürriyet, Sözcü ve Posta gazetesinin günlük kare ve çengel bulmacalarının cevapları ve Bulmacahane, CodyCross, Words Of Wonders Guru, WOW Guru gibi bulmaca oyunlarının cevapları yayınlanmaktadır. Ayrıca diğer gazete bulmaca cevapları, bulmaca kitabı, çapraz, karışık bulmaca cevaplarınıda sözlüğümüzde bulabilirsiniz. Bulmaca sözlüğümüzden arama yaparak bulmaca sorunuzdaki cevabı kolayca bulabilirsiniz. Eğer cevap henüz sitemize eklenmemiş ise soru sor butonuna tıklayarak hemen cevap verilmesini sağlayabilirsiniz.

    Yakın zamanda para ödüllü online bulmaca çözebileceğiniz bulmaca servisimiz yayına alınacaktır. Günlük, haftalık, aylık ve yıllık olarak en iyi bulmaca çözenler listelerimiz olacak.

    Sözlüğümüzde cevabını bulabileceğiniz bulmaca çeşitleri: CodyCross bulmaca soruları, çengel bulmaca, kare bulmaca, sudoku bulmaca, rakam bulmaca, kelime şifre bulmaca, altıgen çengel bulmaca, halka bulmaca, sözcük avı, yapboz bulmaca, labirent bulmaca, mozaik bulmaca, resimli kelime bulmaca, 7 farkı bulun, lekare bulmaca ve kim milyoner olmak ister soruları ve cevapları.

    Ayrıca bulmaca cevapları sözlüğümüzde aradığınız kelimenin eş anlamı, mecazen ve mecaz anlamları, eski dildeki karşılıkları, osmanlıca karşılıklarıi, zıt anlamlarını bulabilirsiniz.

    Unutmayın bulmaca çözmek zekanızı geliştirdiği gibi çağımızın en kötü hastalıklarından biri olan alzheimer içinde doktorlar tarafından en önerilen çözümlerden biridir. Şimdiden güzel, sağlıklı günler dileriz..



    Başarılı

    İşleminiz başarıyla kaydedilmiştir.