Küresel dünyada bütün toplumlar dil, din, renk, etnik köken, cinsiyet, yaş, fiziksel ve bilişsel yetenekler, yaşam biçimi, kültürel özellikler vb. bakımlardan birbirinden farklı insanlardan oluşur.

Ayrıca insanlar, mensup oldukları sosyal ve ekonomik sınıf, yaptıkları iş, siyasal tercihleri bakımından da çeşitlilik gösterir. Bunların her biri ayrı kültürel gruplar olarak kabul edilebilir. Bütün toplumlar için söz konusu olan çeşitlilik, toplumların bir zenginliği olarak görülmelidir.

Günümüzde “çeşitlilik içinde birlik” kavramı sıkça kullanılmaktadır. Bu kavramla, çeşitlilik ile toplumsal birlik ve beraberlik arasında bir dengenin kurulması gerektiği ifade edilir. Bu kavramı ortaya atanlar, insan varlığının hem benzer hem de farklı olduğunu, toplumsal birliğe ancak böyle bir çeşitlilik içinde ulaşılacağını, bunun da bir yandan özgürlüğe ve çeşitliliğe izin verirken bir yandan da belirli birleştirici ilkelerin kabul edilmesi ve korunmasıyla mümkün olacağını savunurlar.

Birleştirici ilkelerin başında, toplumları toplum yapan dil, din, tarih birliği gelir. Bu birleştirici değerlere gereken önem verilmelidir. Bunun yanında topluma özgü vatanseverlik, misafirperverlik, tolerans gibi değerler de bütün yurttaşlar tarafından benimsenmelidir. Ayrıca bayrak, İstiklal Marşı gibi bağımsızlığımızın sembolü olan ortak değerleri, bütün yurttaşların benimsemesi ve gereken değeri vermesi gerekir.

Çeşitlilik, insanların eşitliğine engel değildir. Çeşitlilik içinde bütün insanlar hak ve özgürlükler bakımından eşittir. Yunan düşünce tarihinin önemli temsilcilerinden Zenon (MÖ 336-270), tek bir dünyada insanlığın bir bütün olduğunu savunmuştur. Doğal hukuk anlayışına dayanarak akıl sahibi insanların salt insan olmaları dolayısıyla eşit haklara sahip olduğunu dile getirmiştir. Zenon’a göre “Yunanlı, barbar, köle, erkek ve kadın, soy ve cinsiyetleri ne olursa olsun bütün insanlar kardeş ve insanlığı oluşturan bireylerdir.”

Toplum bir resme benzetilirse toplumda binlerce yıl bir arada yaşayan herkes elindeki fırçayı tuvale sürmüş ve ortaya rengârenk bir toplum resmi çıkmıştır. Bu resim her geçen gün değişmekte, yenilenmekte, resimdeki renklerin çeşitliliği her geçen gün artmaktadır. Söz konusu resimdeki hiçbir rengin solmaması için hepimize görevler düşmektedir. Çünkü toplumu meydana getiren, o renklerin ahengi ve uyumudur.