Atatürk, Haziran 1919 tarihinde yayınladığı " Amasya Tamiminin" üçüncü maddesinde; "Milletin istiklâlini yine milletin azim ve kararı kurtaracaktır" demek suretiyle, milletin iradesinin esas olduğunu yani milli iradenin karar almada temel olduğunu ifade etmiştir. Bu görüş Türk devlet anlayışında devrim niteliğinde bir anlayıştır. Çünkü bugüne kadar ki devlet anlayışımızda milli iradenin karar alma sürecinde temel esas olduğu hiçbir zaman

vurgulanmamıştır. Bu görüş 1921, 1924, 1961 ve 1982 tarihli Anayasalarımızda "Egemenlik, Kayıtsız Şartsız Milletindir"şeklinde yer almıştır. 1921 ve 1924 tarihli Anayasalarımız egemenliğin kullanımını TBMM'ye vermiştir. Yani bu anayasalara göre, egemenlik tek bir organ tarafından kullanılıyordu, denilebilir.

1961 ve 1982 tarihli Anayasalar ise egemenliği kullanan organları çoğaltmıştır. Bu anayasalara göre millet egemenliği yasama yürütme ve yargı organı tarafından kullanılacaktır. Başka bir ifade ile bu anayasalar, millete ait olan egemenliği kullanan organları arttırmıştır.