Hayır, Türkçe önden eklemeli bir dil değildir. Türkçe, sondan eklemeli bir dildir. Türkçede, kelimelerin kökleri değişmeden, sonlarına ekler getirilerek yeni kelimeler türetilir. Örneğin, "kalem" kelimesine "-ci" eki getirilerek "kalemci" kelimesi türetilir. Bu durumda, "kalem" kelimesinin kökü değişmeden, sonuna "-ci" eki getirilmiştir.

Önden eklemeli dillerde ise, kelimelerin kökleri değişmeden, başlarına ekler getirilerek yeni kelimeler türetilir. Örneğin, İngilizcede "read" kelimesine "-er" eki getirilerek "reader" kelimesi türetilir. Bu durumda, "read" kelimesinin kökü değişmeden, başına "-er" eki getirilmiştir.

Türkçede, önden eklemeli bir dil olmasa da, bazı durumlarda önden eklemeli bir dil gibi görünebilir. Örneğin, "-mek" fiil eki, Türkçede hem sondan hem de önden eklemeli bir dil gibi görünebilir. Örneğin, "oku-mak" kelimesinde "oku" kelimesinin kökü değişmeden, başına "-mak" eki getirilmiştir. Ancak, bu ek, aslında bir fiil ekidir ve kelimenin kökünü değiştirir. Bu nedenle, Türkçe, önden eklemeli bir dil olarak kabul edilmez.

Türkçe, genel olarak sondan eklemeli bir dildir. Ancak, bazı durumlarda önden eklemelere de rastlanabilir. Örneğin, "-lik" eki, hem sondan hem de önden eklenebilir. "-lik" eki, sondan eklendiğinde "nesne" anlamını verir. Örneğin, "ev" kelimesine "-lik" eki eklendiğinde "evlik" kelimesi oluşur ve bu kelime "ev sahibi" anlamına gelir. "-lik" eki, önden eklendiğinde ise "tür" anlamını verir. Örneğin, "ev" kelimesine "-lik" eki eklendiğinde "evlik" kelimesi oluşur ve bu kelime "ev türleri" anlamına gelir.

Türkçede sondan eklemelere örnek olarak şu kelimeleri verebiliriz:

1. -lik: evlik (ev sahibi), çocukluk (çocuk olma durumu), gençlik (genç olma durumu)
2. -siz: habersiz (haberi olmayan), kimsesiz (kimsesiz), parasız (parası olmayan)
3. -li: güllü (güllü), taşlı (taşlı), işli (işli)

Türkçede önden eklemeler, genellikle tek heceli köklere eklenir. Ancak, bazı durumlarda iki heceli köklere de eklenebilir. Örneğin, "ev" kelimesine "-lik" eki eklendiğinde "evlik" kelimesi oluşur. Ancak, "taş" kelimesine "-lı" eki eklendiğinde "taşlı" kelimesi oluşur.

Sonuç olarak, Türkçe genel olarak sondan eklemeli bir dildir. Ancak, bazı durumlarda önden eklemelere de rastlanabilir.