Bir yerleşim merkezi olarak köyler, kasaba ve şehirlerden çok daha önce kurulmuş ve sakinlerinin çeşitli ihtiyaçlarını karşılamak için örgütlenmiştir. Köylerin yerel yönetim olarak düzenlenmesi ise 1924 tarihli Köy Kanunu ile olmuştur. Kanuna göre, nüfusu ikibinden az olan yurtlara köy denir. Cami, mektep, otlak, yaylak, baltalık gibi orta malları bulunan ve toplu ve dağınık evlerde oturan insanlar, bağ ve bahçe ve tarlalarıyla bir köy teşkil ederler. Köy kanunu, köylünün uygarca yaşayabilmesi için zorunlu ve isteğe bağlı görevleri saymıştır. Günümüzde bu işlerin tümünün zorunlu olması gerekmektedir. Ne yazık ki Kanun uygulanmadığı için, köyler, istenilen yaşam seviyesine ulaşamamış; kontrolsüz göçlerle şehirler köyleşmiştir. Köylerin gelişmemesinde, denetim sahibi olan merkezi idarenin ve mülki amirlerin önemli sorumluluğu vardır. Örneğin Köy Kanunu her köylünün her yıl bir ağaç dikmesini zorunlu kılmıştır (m.13). Bu kural uygulanamamıştır, aksine neredeyse her köylünün yılda bir ağacı yok etmesine göz yumulmuştur.

Köyün organları, köy derneği, köy ihtiyar meclisi ve muhtardır.
 

1. Köy Derneği

Köydeki seçmenler köy derneğini oluşturmaktadırlar; ihtiyar meclisini ve muhtarı seçmek, zorunlu olmayan köy işlerini zorunlu hale getirmek için karar almak gibi yasada belirtilen yetkileri kullanır.

2. Köy İhtiyar Meclisi

Köy derneği tarafından beş yıl için seçilir, köy imamı ile öğretmen meclisin doğal üyesidirler. Muhtar, meclisin başkanıdır. Köy işleriyle ilgili kararları meclis alır.

3. Muhtar

Muhtar, köy işlerinin yanı sıra devlet görevlerini de yürütür. Köyün dirliği ve düzenini korumak muhtarın görevidir.