Vatan Sıhhate Benzer Değeri Kaybedilince Anlaşılır;

Vücudun ve ruhun normal ahenkte olması demek insanın sıhhatli olması demektir. En küçük üzüntülerden büyük dertler yaratarak karamsarlığa düşmeyi alışkanlık haline getirmiş olan insanlar bu en büyük zenginliğin kıymetini bilmezler. Bu ahenk bozulup da hasta düştükleri zaman eski günlerini özlemle arayarak «Meğer en büyük devlet sağlıkmış da kıymetini bilememiştim. Sağlığıma kavuşayım başka bir şey istemem» diye yakınırlar. Yaşamanın zevkine ve anlamına varmak için vücut sağlığı başta gelir.

Üzerinde doğup büyünülen, alışkanlıklarımızın, anılarımızın, geleneklerimizin beşiği ve barınağı olan vatan da bir toplumun en değerli ve aziz varlığıdır. Birbirimizle birleşmeyi, kaynaşmayı, özgürlük denen o nefis şeyi doya doya tatmayı vatan topraklarında öğreniriz. Günlük yaşantılar, çabalar, sıkıntılar ata toprağı üzerinde özgür yaşamanın en büyük mutluluk olduğunu unutturur bize. Hayat mücadelesi düşüncelerimizi kaplar. Bir gün, bu kutsal emanet, varlığımızın özü demek olan topraklar tehlikeye düşerse bütün varlığımızla acıların en koyusunu çeker, onu korumak için canımızdan, varlığımızdan, sevdiğimiz herşeyden vazgeçeriz. Onun kurtuluşu tek ideal haline gelir.

Bütün düşünceler, arzular «Bir vatan kurtulsa başka bir dilemeyiz» sözünde birleşir. Tıpkı hasta bir insanın vaktinde kıymetini bilmediği sağlığını arayışı gibi…

Bir gün en büyük, en umulmadık mutsuzluklara düşmek istemiyorsak Tanrının kullarına bağışladığı bu eşsiz iki hazinenin kıymetini vaktinde bilmeli, onların varlığını korumak için tedbirlerimizi vaktinde almalıyız.