Yabgu eski Türk devletlerinde hükümdar anlamında kullanılan unvan. Bu ünvan daha çok Oğuz Türkleri tarafından kullanılmıştır. Oğuzlar kurdukları ilk devlete de Oğuz Yabguluğu adını vermişlerdir. Türk Kağanlığı döneminde kağandan sonra gelen en üst düzey yönetici anlamındadır. Yabgu, aynı anlamda kullanılan "kağan" ve "hakan"dan daha eski bir unvandır.

Oğuzname'de Oğuz'un dedesi "halkın ilk büyüğü, ilk atası" anlamında dip yabgu adıyla anılır. İslamiyet öncesi Türk devletlerinde hükümdara kağan denirdi. Kağanın baş yardımcısı ve danışmanı ise Yabgu ismiyle bilinirdi.Yabgu, savaş ve vergi gibi önemli konularda verilen kararların uygulanmasını sağlardı. Yabgu, hem hükümdar hem de hükümdarın baş yardımcısı anlamına gelir.

Osmanlı Devletindeki vezirlik makamı ile eşdeğer olan yabgunun görevleri şu şekilde sıralanabilir:

1- Kağan hastayken ya da seferdeyken ülkenin idari işlerini yönetmek.
2- Savaş ve barışa karar vermek.
3- Yeni seferler düzenlemek.
4- Hazırlanan yeni kanunları onaylamak ya da değiştirmek.