Yaklaşma hal eki

İsmi fiile bağlayan ve genellikle fiilin isme doğru yaklaştığını, yöneldiğini gösteren ismin halidir. İsim “-a, -e” yönelme hâl eklerinden birini alır. İsmin bu hâline, “e hâli” de denilmektedir. Cümlede ismin yönelme anlamını ifade ettiği için”neye, kime?” soruları ile bulunabilir. Yönelme durumu eki,  sonuna geldiği sözcüğü dolaylı tümleç ya da 'zarf tümleci' yapar.

Örneğin: işe, kitaba, kapıya, sevgiye, ağaca, kainata, düşünceye, İstanbul'a, liraya, pazara