Yezid bin Muâviye, Emevî halifelerinden ikincisidir. 646 yılında Dımaşk'ta doğdu ve 683 yılında yine Dımaşk'ta öldü.

Yezid, babası Muâviye tarafından veliaht tayin edildi. Muâviye'nin ölümünden sonra 680 yılında halife oldu. Yezid'in halifeliği döneminde, Kerbelâ Olayı yaşandı. Kerbelâ Olayı, Hz. Muhammed'in torunu ve Hz. Ali'nin oğlu olan İmam Hüseyin'in ve beraberindekilerin Yezid'in ordusu tarafından şehit edilmesi olayıdır.

Yezid'in halifeliği döneminde, Emevî Devleti'nde çeşitli karışıklıklar yaşandı. Yezid, bu karışıklıklara karşı sert bir şekilde bastırmaya çalıştı. Yezid'in sert yönetimi, Emevî Devleti'nde önemli bir muhalefet yarattı.

Yezid, 683 yılında Dımaşk'ta öldü. Yezid'in ölümünden sonra Emevî Devleti'nde iç karışıklıklar arttı ve devlet kısa süre sonra yıkıldı.

Yezid, İslam tarihinde tartışmalı bir figürdür. Bazıları onu zalim ve acımasız bir halife olarak görürken, bazıları da onu cesur ve kararlı bir lider olarak görür.

Kerbela Olayı nedeniyle Yezid, Şiî Müslümanlar tarafından büyük bir düşman olarak görülür. Şiî Müslümanlar, Yezid'i Kerbelâ Olayı'nın sorumlusu olarak görürler ve onu lanetlemenin bir ibadet olduğuna inanırlar.

Sünni Müslümanlar arasında Yezid'e yönelik farklı görüşler vardır. Bazı Sünni Müslümanlar, Yezid'in Kerbelâ Olayı'nda sorumluluğu olmadığını ve İmam Hüseyin'in şehit edilmesinden dolayı üzüntü duyduğunu söylerler. Diğer Sünni Müslümanlar ise Yezid'i hata yapan bir halife olarak görürler.

Yezid'in kişiliği ve halifeliği dönemindeki olaylar hakkında farklı görüşler olsa da, Yezid, İslam tarihinde önemli bir figürdür. Kerbelâ Olayı, İslam tarihindeki en önemli olaylardan biri olarak kabul edilir ve Yezid'in Kerbelâ Olayı'ndaki rolü, bu olayın önemini daha da artırır.