Laocoön ve oğulları

Laocoön ve oğulları heykeli çok ünlü antik bir sanat eseridir. 1506 yılında yapılan kazılar sırasında Roma’da bulunmuş ve Vatikan’da halka açık bir şekilde sergilenmektedir. Şaheser kalitesindeki eserde gerçek hayat ölçülerinde bir grup insan temsil edilmiştir. Eserdeki kişiler Truvalı rahip Laocoön ve oğulları Antiphantes ve Thymbraeus’dur, deniz sürüngenlerinin saldırısına maruz kalmaktadırlar. Batı sanatında bu eserde resmedilen grup, insanoğlunun çektiği acıları çok iyi tarif etmesiyle öne çıkarılır. O dönemler imparator Titus’un sarayında yeralan eser Gaius Plinius Secundus tarafından Rodoslu üç heykeltıraşa atfedilir: Agesander, Athenodoros ve Polydorus. Ancak eserin yapıldığı dönem ve sanatçılar konusunda genel bir uzlaşı bulunmamaktadır. Toprak altından çıkan bir eser için neredeyse mükemmel bir konumda olsa da eserin bazı kısımları eksiktir. Eserin aslı Vatikan Müzelerinde görülebilir.

İçi Yunan askerleriyle dolu devasa tahta atın Troya’ya girmemesi için Laocoön ve oğulları çok çabalarlar. Troya vatandaşlarını örgütleyip ortak bir bilinç yaratırlar. Troya’yı yok etme tasarılarının engellendiğini gören tanrılar, denizden iki devasa yılan çıkarıp; Laocoön ve oğullarının üstüne gönderirler. Yılanlar rahibi de iki oğlunu da öldürürler. Laocoon heykeli, üç insan ve iki yılan figüründen oluşur.

Rahip Laocoön’un çektiği acının tıpkı tragedyalardaki gibi izleyiciye tamamıyla sunulması için, vücudu birkaç yerden bükülmüş ve kasları ortaya çıkarılmıştır. Laocoön’un suratındaki ifadede görünen acı ise elle tutulabilecek gibidir. Heykele göre solda olan çocuk, tıpkı Laocoön gibi acıyla kasılmış ve mücadele vermektedir. Heykele göre sağda olan çocuk ise, artık başına gelecekleri kabullenmiş ve mücadeleyi bırakmış şekilde tasvir edilmiştir. Laocoön’un arkasından vücuduna dolanan boğa yılanı, tüm gücüyle Laocoön’u sıkmaktadır.

Heykel bulunduğunda Laocoön’un sağ kolu yoktur, yılanın bazı kısımları ve çocuklarının birer eli kırılmıştır. 1510 yılında Papa’nın izniyle heykeltıraşlar arasında düzenlenen yarışmada kırık parçaların yerine getirilen öneriler, ünlü heykeltıraş Raphael tarafından değerlendirilir. Michelangelo’nun öğrencisi Giovanni Antonio Montorsoli tarafından yapılan el günümüze kadar kalmıştır. 1725-27 arasında Agostino Cornacchini oğullardan birisinin elini düzeltir, 1816 yılında Antonio Canova Paris’ten gelen heykel grubunun bakımını yapar. 1980’li yıllarda heykel grubu ayrılarak yeni bulunan kol parçasının eklenmesiyle yeniden bir araya getirilir. Restore edilen eller bu dönemde çıkartılmıştır.