ZİYA OSMAN SABA : kişisel özellikleri ve eğitim durumu yaşamında nelerle mücadele etmiştir netür yazılar yazmıştır yazılarında nelere değinilmişitir eserleri ne
Ziya osman saba kişisel özellikleri nelerdir ?
Bu soruya 3 cevap yazıldı. Cevap İçin Alta Doğru İlerleyin.
İşte Cevaplar
Cevap : Ziya Osman Sabanın Hayatı
30 Mart 1910 tarihinde İstanbul'da dünyaya geldi. Babası Binbaşı Osman Bey, Paris askeri ateşesi idi. Sekiz yaşında iken annesini kaybetti. Bu kaybın hüznünü hep hisseti ve eserlerine yansıttı. Ziya Osman, dokuz yaşında yatılı öğrenci olarak kaydedildiği Galatasaray Lisesi'nden 1931'de mezun oldu.
İlk şiiri 1927'de, lise öğrencisi iken Servet-i Fünun'da Ziya imzasıyla yayınlandı. Lisede bir yıl sınıfta kalınca bir alt sınıftaki Cahit Sıtkı ile tanışma fırsatı bulması, edebiyat dünyasında ender görülen bir dostluğun oluşmasını sağladı. Dostu Cahit Sıtkı'nın öğrencilik yıllarından itibaren kendisine yazdığı mektupları bir araya getirmesi ile ilk basımı 1957'de yapılan Ziya'ya Mektuplar adlı ünlü kitap oluşmuştur.
1928'de altı lise arkadaşı ile birlikte (Yaşar Nabi, Sabri Esat, Cevdet Kudret, Vasfi Mahir, Muammer Lütfi, Kenan Hulusi) Yedi Meşale isimli ortak kitap yayımladılar. Ziya Osman, kitabın başarısı üzerine Yusuf Ziya'nın desteğiyle çıkarılan ve yayımı sekiz ay süren aynı isimdeki derginin kurucu yazarları arasında yer aldı. Ömrü boyunca topluluğun şiir anlayışına bağlı kalan tek Yedi Meşaleci oldu. Derginin kapanmasından sonra şiirlerini Milliyet ve İçtihat'ta yayımlattı. Varlık Dergisi'ninkurulmasından sonra ise metinlerini orada yayımlatmaya başladı.
Sinir hastası olan kuzenine aşık olan Ziya Osman, ailesinin itirazlarına rağmen liseyi bitirdiği yıl onunla evlendi. 12 yıl süren bu evlilik mutsuz ve karamsar olmasına yol açtı. Yüksek öğrenimini 1936'da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde tamamladı, aynı yıl İstanbul'da askerliğini yaptı.
Hukuk eğitimi sırasında bir yandan da Cumhuriyet Gazetesi muhasebe servisinde çalışan Ziya Osman Saba, çalışma hayatına 1938 yılında girdiği Emlak ve Eytam Bankası'nda uzun yıllar devam etti. 1943 yılında ilk eşinden ayrıldı. Aynı yıl, Yedi Meşale'den sonra ilk kitabı olan Sebil ve Güvercinler adlı kitabı yayımlandı. ABC Kitabevi'nin yayımladığı kitapta 66 şiiri yer almaktaydı. Ertesi yıl, çalıştığı bankada tanıştığı Rezzan Hanım ile evlenerek yavaş yavaş karamsarlığından kurtuldu. Bu evlilikten Orhan ve Osman isimli iki oğlu oldu.
Ziya Osman Saba, bankası tarafından Ankara'ya tayin edilmesi üzerine bir süre bu kentte yaşadıysa da İstanbul özlemi nedeniyle 1945 yılında bankadaki görevinden ayrıldı. İstanbul'da Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi'nde tashih şefi (düzeltmen) olarak çalıştı. 1947'de ikinci kitabı Geçen Zaman yayımlandı. Varlık Yayınları tarafından basılan bu kitap, şairin "Sebil ve Güvercinler" kitabındaki şiirlerle 1943-1946 arasında yazdığı şiirlerin bir araya getirilmesinden oluşuyordu.1950'de geçirdiği bir kalp krizi nedeniyle bu işi de bırakmak zorunda kalan Saba, yaşamının geri kalanında arkadaşı Yaşar Nabi'nin sahibi olduğu Varlık Yayınları'nın kitaplarını evinde basıma hazırlayarak geçimini sağladı.
İlk hikâye kitabı Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi 1952'de yayımlandı. 29 Ocak 1957 günü İstanbul'da bir kalp krizi sonucu Kadıköy'deki evinde hayatını kaybeden şairin Nefes Almak adlı şiir kitabı ile Değişen İstanbul adlı hikâye kitabı ölümünden sonra basıldı.
Eyüp Sultan'daki aile mezarına defnedilmiştir; ancak mezar bugün kayıptır.
Ziya Osman Sabanın Edebi Kişiliği
Ziya Osman Saba, edebiyat dünyasında bireysel olarak varlığını sürdürmüş, ölümüne kadar da şiir yazmaya devam etmiştir. Bu süreç içinde -yazdığı hikâyelerin sayısı da az olmamasına rağmen kendini özellikle şair olarak tanımlayan Ziya Osman Saba’nın, hayatının farklı evrelerini bünyesinde toplayan üç şiir kitabı yayımlanmıştır:
Sebil ve Güvercinler, Geçen Zaman, Nefes Almak
Ziya Osman Saba Yedi Meşalecilerin genç yaşta ölen üyelerinden biridir. Topluluğun ortak kitabı 1928 yılında yayımlanır. Kitabın ilgi görmesi üzerine aynı lisede okuyan topluluk üyeleri yayın hayatı sekiz ay sürecek olan YEDİ MEŞALE dergisini çıkarmaya başlarlar.Servet-i Fünundergisi Ahmet Haşim tarafından desteklenen genç edebiyatçılar, yazı dünyasına şiirle atılıp bir süre şiir yazarlar. Bu sekiz aylık süreden sonra Şairler dağılarak ve ferdi olarak hareket etmeye başlayarak, kimi bilimsel çalışmalara, kimi gazeteciliğe, kimisi de öykücülüğe başlar.
Kenan Hulusi ile Ziya Osman Saba yalnızca küçük hikâye yazarı olarak kalmışken, Ziya Osman Saba şâir olarak ün kazanmakla birlikte küçük hikâye türünde de örnekler vermiştir. Hikâyeleri "Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi" ve "Değişen İstanbul" adlarını taşıyan iki kitapta toplanmıştır. Hikâyelerinde, geniş ölçüde, şiirlerinde de en çok işlediği temalardan biri olan çocukluk anılarına yer verdiği görülüyor. Bunun yanı sıra İstanbul sevgisi, okuduğu okul olan Galatasaray sevgisi, sâkin ve huzur dolu bir yaşayış özlemi, sürekli olarak barış içinde yaşayan ya da öyle yaşaması istenen insanlar, hikâyelerinin konularını oluşturur.
Ziya Osman Saba, Şiirde ve düzyazıda yapmak istedikleri bakımından fazla iddialı değildir. Yine kendisi ile yapılan bir konuşmada sorulan, "Şiirde ve nesirde neler yapmak istiyordunuz, buna muvaffak olabildiniz mi?" sorusuna verdiği, "Şiirle girişip sonraları nesri de yardımıma çağırırken neler yapmak neye ulaşmak istediğimi kendim de bilmiyordum. Belki de sadece içimi dökmek istedim ve elimden geleni yapabildim." cevabı, onun iddialı bir yazar olmadığını belli etmektedir.
Annesini çok küçük yaştayken ( Sekiz yaşındayken ) kaybetmesi Ziya Osman Saba'nın çocukluk günlerinde duyduğu özlemi ve saplantıyı arttırmış hikâyelerinde ve şiirlerinde çocukluk günlerine duyduğu özlemi, sevgiyi dile getirmesinde etken olmuştur. Çocukluğuna duyduğu özlemi dile getiren şiir ve öyk&uuuuml;lerindeki temel arayışın o yıllardaki anne sevgisini arayışından kaynaklandığı söylenebilir. Anneye duyulan özlemlerin çok yoğun olarak yaşandığı çocukluk yılları şairin vazgeçemediği temel temalar olarak karşımıza çıkar." Bu anıların kimilerinde, yazarın çocukluğunun geçtiği evi, bahçesinden başlayarak, odaları, duvarda asılı resimler, içinde yaşayanlarla birlikte bütün ayrıntılarıyla gözlerimizin önünde canlanmış buluruz. Kimi hikâyelerinde ise çoğumuzda çocukluk yılları ile ilgili derin izlenimler bırakan çeşitli gezintiler ve bizi hoş tuttukları için sevdiğimiz kimselere yapılan misafirlikler anlatılmıştır."
Annesini ve kardeşini daha sekiz yaşındayken kaybeden şairin, dokuz yaşındayken Galatasaray lisesinde yatılı olarak kalmak zorunda kalması, Paris’te Ateşe olan babasına da bu yüzden hasret kalması ile sarsıntılar yaşayan şair, teyzesinin psikolojik sorunları olan kızı ile evlenenince gençlik yıllarında da bir türlü bedbin bir hayattan kendini kurtaramamıştır. On iki yıl süren sorunlu evliliğini bitiren şair, Bankada iş bulması ve ikini eşi Rezzan Hanımla evlenmesi ile karamsarlıktan kurtulmaya başlar. Dostu Cahit Sıtkı’nın telkinleri ile 1940 tan sonra serbest şiirler de yazmaya başlayan şairin şiirlerindeki karamsarlığın yerini yavaş yavaş yaşama sevinci ve hayata bağlılık almaya başlayacaktır. O yüzden 1941 yıllarından sonra yazdığı şiirlerde daha iyimser ve hayata tutunan şiirleri yazılmaya başlanmıştır.
Çocukluk temasının yanı sıra İstanbul sevgisi de şiirlerinde önemli bir yer tutar. Anne baba tarafından bir kaç kuşak gerilere kadar Istan bul’lu olan yazarda, bir şiirinde:
Bir daha görüyorum seni dünya gözüyle,
Göğün hep üstümde, havan ciğerlerimdedir,
Ey doğup yaşadığım, yerde her taşını
Öpüp başıma koymak istediğim şehir
Dizeleriyle belirttiği gibi aşırı bir İstanbul sevgisi görülür. Yaşam boyunca geçimini ancak sağlayabilen yazar, geçim sıkıntısının yol açtığı bazı duyguları da okuyucuyu etkileyecek bir biçimde yansıtır. Hikâyelerinde en çoğu kendi yaşadığı çevre ile ilgili olmak üzere bol olarak görülen çeşitli tasvirler arasında en az rastlanılan insan tasviridir. Prof. Dr. Olcay Önertoy'a göre Ziya Osman Saba'nın öykülerindeki ve şiirlerindeki temalar hemen hemen aynıdır. Şiirlerinde ve öykülerinde genellikle çocukluk ve gençlik yıllarına duyduğu izlenimleri dile getiren şairin şiirleri ve hikâyeleri hem anlatım hem de konuları bakımından iç içedir. Şairin son dönemlerinde insanlığa hümanist bir yaklaşım içine yöneldiği görülür.
Şiirlerindeki insan sevgisinin açılımları ve ölüm ve tanrıya boyun eğme , çocukluk ve ilk gençlik anılarına bağlılık, yaşamın küçük mutluluklarından duyulan sevinç, acıma duygusu, iyilik düşüncesi, İstanbul sevgisi, Tanrı'ya şükran, ölüm gerçeğini kabulleniş gibi temaları dile getirilmiştir. Dildeki sadelik ve lirizm ön plana çıkmıştır. Tema olarak “masumiyet”, renk olarak “beyaz” şiirlerinde dikkat çekici öğelerdir. “Tabiata olan dönüklüğü, zaman içerisinde “dıştan içe” doğru bir yönelime dönüşmüş, içsel birikim ise yaratılandan yaratana doru bir merakı ateşlemiştir.” Ziya Osman Saba şiire ve öyküye başladığı yıllarda moda olan,Memleketçilik , daha sonraları ortaya çıkan Sosyal gerçekçilik ve Milliyetçilik akımlarına duyarlı ve bağlı olmamış, hemen her döneminde bireysel özlemlerini, geçmişe duyduğu özlemi, mazisinden kalan hatırları ve o hatırlarında şekillenen objeleri dile getiren bir yazar ve şair olmuştur. Toplumsal faydadan ziyade edebi eserlerde kişisel konulara bağlı kalan şairin yazmaktaki amacının içini dökmek, kendi içinde cereyan eden ve iz bırakan anılarını yazıya aktarmak olduğu anlaşılmaktadır.
Çocukluk yıllarına duyduğu özlem, aile sevgisi, küçük şeylerden duyulan mutluluk, ölüm, alın yazısına boyun eğiş gibi temaları işlediği şiirlerinde biçim olarak gittikçe özgün bir şekline ve söylemine doğru yönelişi ifade eder. Türkçeyi kullanışındaki başarısıyla da etkileyici şiirler yazan Saba Yedi Meşalecilerin ortaya attığı şiir görüşlerini sonuna kadar sürdürmeye çalışmış Yedi Meşaleciler içindeki tek şairdir.
Ziya Osman Sabanın Eserleri
Şiirleri
*Yedi Meşale (ortak kitap, 1928)
*Sebil ve Güvercinler (1943)
*Geçen Zaman (1947)
*Nefes Almak (1957)
*Bir Yer Düşünüyorum
*Çocukluğum
*İstanbul
*Deniz Kıyısındaki Kulübe
Öyküleri
Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi (1952)
Değişen İstanbul (1957)
Aynı zamanda Ziya Osman Saba, Cahit Sıtkı Tarancının kendisine yazdığı mektupları Ziyaya Mektuplar adıyla bir araya getirmiştir.
Örnek Şiiri
YETİŞİR
Beni hatırladıkça,
Arasıra gönlümü al.
Sokakta görünce,gülümse,
Yanıma yaklaş,
Az elin elimde kal.
Evine misafir geleyim,
Kahvemi sen pişir.
Taze doldurulmuş sürahiden
Bir bardak su ver
Yetişir…
Ziya Osman Saba
Diğer Cevaplara Gözat
30 Mart 1910 tarihinde İstanbul'da dünyaya geldi. Babası Binbaşı Osman Bey, Paris askeri ateşesi idi. Sekiz yaşında iken annesini kaybetti. Bu kaybın hüznünü hep hisseti ve eserlerine yansıttı. Ziya Osman, dokuz yaşında yatılı öğrenci olarak kaydedildiği Galatasaray Lisesi'nden 1931'de mezun oldu.
İlk şiiri 1927'de, lise öğrencisi iken Servet-i Fünun'da Ziya imzasıyla yayınlandı. Lisede bir yıl sınıfta kalınca bir alt sınıftaki Cahit Sıtkı ile tanışma fırsatı bulması, edebiyat dünyasında ender görülen bir dostluğun oluşmasını sağladı. Dostu Cahit Sıtkı'nın öğrencilik yıllarından itibaren kendisine yazdığı mektupları bir araya getirmesi ile ilk basımı 1957'de yapılan Ziya'ya Mektuplar adlı ünlü kitap oluşmuştur.
1928'de altı lise arkadaşı ile birlikte (Yaşar Nabi, Sabri Esat, Cevdet Kudret, Vasfi Mahir, Muammer Lütfi, Kenan Hulusi) Yedi Meşale isimli ortak kitap yayımladılar. Ziya Osman, kitabın başarısı üzerine Yusuf Ziya'nın desteğiyle çıkarılan ve yayımı sekiz ay süren aynı isimdeki derginin kurucu yazarları arasında yer aldı. Ömrü boyunca topluluğun şiir anlayışına bağlı kalan tek Yedi Meşaleci oldu. Derginin kapanmasından sonra şiirlerini Milliyet ve İçtihat'ta yayımlattı. Varlık Dergisi'ninkurulmasından sonra ise metinlerini orada yayımlatmaya başladı.
Sinir hastası olan kuzenine aşık olan Ziya Osman, ailesinin itirazlarına rağmen liseyi bitirdiği yıl onunla evlendi. 12 yıl süren bu evlilik mutsuz ve karamsar olmasına yol açtı. Yüksek öğrenimini 1936'da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde tamamladı, aynı yıl İstanbul'da askerliğini yaptı.
Hukuk eğitimi sırasında bir yandan da Cumhuriyet Gazetesi muhasebe servisinde çalışan Ziya Osman Saba, çalışma hayatına 1938 yılında girdiği Emlak ve Eytam Bankası'nda uzun yıllar devam etti. 1943 yılında ilk eşinden ayrıldı. Aynı yıl, Yedi Meşale'den sonra ilk kitabı olan Sebil ve Güvercinler adlı kitabı yayımlandı. ABC Kitabevi'nin yayımladığı kitapta 66 şiiri yer almaktaydı. Ertesi yıl, çalıştığı bankada tanıştığı Rezzan Hanım ile evlenerek yavaş yavaş karamsarlığından kurtuldu. Bu evlilikten Orhan ve Osman isimli iki oğlu oldu.
Ziya Osman Saba, bankası tarafından Ankara'ya tayin edilmesi üzerine bir süre bu kentte yaşadıysa da İstanbul özlemi nedeniyle 1945 yılında bankadaki görevinden ayrıldı. İstanbul'da Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi'nde tashih şefi (düzeltmen) olarak çalıştı. 1947'de ikinci kitabı Geçen Zaman yayımlandı. Varlık Yayınları tarafından basılan bu kitap, şairin "Sebil ve Güvercinler" kitabındaki şiirlerle 1943-1946 arasında yazdığı şiirlerin bir araya getirilmesinden oluşuyordu.1950'de geçirdiği bir kalp krizi nedeniyle bu işi de bırakmak zorunda kalan Saba, yaşamının geri kalanında arkadaşı Yaşar Nabi'nin sahibi olduğu Varlık Yayınları'nın kitaplarını evinde basıma hazırlayarak geçimini sağladı.
İlk hikâye kitabı Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi 1952'de yayımlandı. 29 Ocak 1957 günü İstanbul'da bir kalp krizi sonucu Kadıköy'deki evinde hayatını kaybeden şairin Nefes Almak adlı şiir kitabı ile Değişen İstanbul adlı hikâye kitabı ölümünden sonra basıldı.
Eyüp Sultan'daki aile mezarına defnedilmiştir; ancak mezar bugün kayıptır.
Ziya Osman Sabanın Edebi Kişiliği
Ziya Osman Saba, edebiyat dünyasında bireysel olarak varlığını sürdürmüş, ölümüne kadar da şiir yazmaya devam etmiştir. Bu süreç içinde -yazdığı hikâyelerin sayısı da az olmamasına rağmen kendini özellikle şair olarak tanımlayan Ziya Osman Saba’nın, hayatının farklı evrelerini bünyesinde toplayan üç şiir kitabı yayımlanmıştır:
Sebil ve Güvercinler, Geçen Zaman, Nefes Almak
Ziya Osman Saba Yedi Meşalecilerin genç yaşta ölen üyelerinden biridir. Topluluğun ortak kitabı 1928 yılında yayımlanır. Kitabın ilgi görmesi üzerine aynı lisede okuyan topluluk üyeleri yayın hayatı sekiz ay sürecek olan YEDİ MEŞALE dergisini çıkarmaya başlarlar.Servet-i Fünundergisi Ahmet Haşim tarafından desteklenen genç edebiyatçılar, yazı dünyasına şiirle atılıp bir süre şiir yazarlar. Bu sekiz aylık süreden sonra Şairler dağılarak ve ferdi olarak hareket etmeye başlayarak, kimi bilimsel çalışmalara, kimi gazeteciliğe, kimisi de öykücülüğe başlar.
Kenan Hulusi ile Ziya Osman Saba yalnızca küçük hikâye yazarı olarak kalmışken, Ziya Osman Saba şâir olarak ün kazanmakla birlikte küçük hikâye türünde de örnekler vermiştir. Hikâyeleri "Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi" ve "Değişen İstanbul" adlarını taşıyan iki kitapta toplanmıştır. Hikâyelerinde, geniş ölçüde, şiirlerinde de en çok işlediği temalardan biri olan çocukluk anılarına yer verdiği görülüyor. Bunun yanı sıra İstanbul sevgisi, okuduğu okul olan Galatasaray sevgisi, sâkin ve huzur dolu bir yaşayış özlemi, sürekli olarak barış içinde yaşayan ya da öyle yaşaması istenen insanlar, hikâyelerinin konularını oluşturur.
Ziya Osman Saba, Şiirde ve düzyazıda yapmak istedikleri bakımından fazla iddialı değildir. Yine kendisi ile yapılan bir konuşmada sorulan, "Şiirde ve nesirde neler yapmak istiyordunuz, buna muvaffak olabildiniz mi?" sorusuna verdiği, "Şiirle girişip sonraları nesri de yardımıma çağırırken neler yapmak neye ulaşmak istediğimi kendim de bilmiyordum. Belki de sadece içimi dökmek istedim ve elimden geleni yapabildim." cevabı, onun iddialı bir yazar olmadığını belli etmektedir.
Annesini çok küçük yaştayken ( Sekiz yaşındayken ) kaybetmesi Ziya Osman Saba'nın çocukluk günlerinde duyduğu özlemi ve saplantıyı arttırmış hikâyelerinde ve şiirlerinde çocukluk günlerine duyduğu özlemi, sevgiyi dile getirmesinde etken olmuştur. Çocukluğuna duyduğu özlemi dile getiren şiir ve öyk&uuuuml;lerindeki temel arayışın o yıllardaki anne sevgisini arayışından kaynaklandığı söylenebilir. Anneye duyulan özlemlerin çok yoğun olarak yaşandığı çocukluk yılları şairin vazgeçemediği temel temalar olarak karşımıza çıkar." Bu anıların kimilerinde, yazarın çocukluğunun geçtiği evi, bahçesinden başlayarak, odaları, duvarda asılı resimler, içinde yaşayanlarla birlikte bütün ayrıntılarıyla gözlerimizin önünde canlanmış buluruz. Kimi hikâyelerinde ise çoğumuzda çocukluk yılları ile ilgili derin izlenimler bırakan çeşitli gezintiler ve bizi hoş tuttukları için sevdiğimiz kimselere yapılan misafirlikler anlatılmıştır."
Annesini ve kardeşini daha sekiz yaşındayken kaybeden şairin, dokuz yaşındayken Galatasaray lisesinde yatılı olarak kalmak zorunda kalması, Paris’te Ateşe olan babasına da bu yüzden hasret kalması ile sarsıntılar yaşayan şair, teyzesinin psikolojik sorunları olan kızı ile evlenenince gençlik yıllarında da bir türlü bedbin bir hayattan kendini kurtaramamıştır. On iki yıl süren sorunlu evliliğini bitiren şair, Bankada iş bulması ve ikini eşi Rezzan Hanımla evlenmesi ile karamsarlıktan kurtulmaya başlar. Dostu Cahit Sıtkı’nın telkinleri ile 1940 tan sonra serbest şiirler de yazmaya başlayan şairin şiirlerindeki karamsarlığın yerini yavaş yavaş yaşama sevinci ve hayata bağlılık almaya başlayacaktır. O yüzden 1941 yıllarından sonra yazdığı şiirlerde daha iyimser ve hayata tutunan şiirleri yazılmaya başlanmıştır.
Çocukluk temasının yanı sıra İstanbul sevgisi de şiirlerinde önemli bir yer tutar. Anne baba tarafından bir kaç kuşak gerilere kadar Istan bul’lu olan yazarda, bir şiirinde:
Bir daha görüyorum seni dünya gözüyle,
Göğün hep üstümde, havan ciğerlerimdedir,
Ey doğup yaşadığım, yerde her taşını
Öpüp başıma koymak istediğim şehir
Dizeleriyle belirttiği gibi aşırı bir İstanbul sevgisi görülür. Yaşam boyunca geçimini ancak sağlayabilen yazar, geçim sıkıntısının yol açtığı bazı duyguları da okuyucuyu etkileyecek bir biçimde yansıtır. Hikâyelerinde en çoğu kendi yaşadığı çevre ile ilgili olmak üzere bol olarak görülen çeşitli tasvirler arasında en az rastlanılan insan tasviridir. Prof. Dr. Olcay Önertoy'a göre Ziya Osman Saba'nın öykülerindeki ve şiirlerindeki temalar hemen hemen aynıdır. Şiirlerinde ve öykülerinde genellikle çocukluk ve gençlik yıllarına duyduğu izlenimleri dile getiren şairin şiirleri ve hikâyeleri hem anlatım hem de konuları bakımından iç içedir. Şairin son dönemlerinde insanlığa hümanist bir yaklaşım içine yöneldiği görülür.
Şiirlerindeki insan sevgisinin açılımları ve ölüm ve tanrıya boyun eğme , çocukluk ve ilk gençlik anılarına bağlılık, yaşamın küçük mutluluklarından duyulan sevinç, acıma duygusu, iyilik düşüncesi, İstanbul sevgisi, Tanrı'ya şükran, ölüm gerçeğini kabulleniş gibi temaları dile getirilmiştir. Dildeki sadelik ve lirizm ön plana çıkmıştır. Tema olarak “masumiyet”, renk olarak “beyaz” şiirlerinde dikkat çekici öğelerdir. “Tabiata olan dönüklüğü, zaman içerisinde “dıştan içe” doğru bir yönelime dönüşmüş, içsel birikim ise yaratılandan yaratana doru bir merakı ateşlemiştir.” Ziya Osman Saba şiire ve öyküye başladığı yıllarda moda olan,Memleketçilik , daha sonraları ortaya çıkan Sosyal gerçekçilik ve Milliyetçilik akımlarına duyarlı ve bağlı olmamış, hemen her döneminde bireysel özlemlerini, geçmişe duyduğu özlemi, mazisinden kalan hatırları ve o hatırlarında şekillenen objeleri dile getiren bir yazar ve şair olmuştur. Toplumsal faydadan ziyade edebi eserlerde kişisel konulara bağlı kalan şairin yazmaktaki amacının içini dökmek, kendi içinde cereyan eden ve iz bırakan anılarını yazıya aktarmak olduğu anlaşılmaktadır.
Çocukluk yıllarına duyduğu özlem, aile sevgisi, küçük şeylerden duyulan mutluluk, ölüm, alın yazısına boyun eğiş gibi temaları işlediği şiirlerinde biçim olarak gittikçe özgün bir şekline ve söylemine doğru yönelişi ifade eder. Türkçeyi kullanışındaki başarısıyla da etkileyici şiirler yazan Saba Yedi Meşalecilerin ortaya attığı şiir görüşlerini sonuna kadar sürdürmeye çalışmış Yedi Meşaleciler içindeki tek şairdir.
Ziya Osman Sabanın Eserleri
Şiirleri
*Yedi Meşale (ortak kitap, 1928)
*Sebil ve Güvercinler (1943)
*Geçen Zaman (1947)
*Nefes Almak (1957)
*Bir Yer Düşünüyorum
*Çocukluğum
*İstanbul
*Deniz Kıyısındaki Kulübe
Öyküleri
Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi (1952)
Değişen İstanbul (1957)
Aynı zamanda Ziya Osman Saba, Cahit Sıtkı Tarancının kendisine yazdığı mektupları Ziyaya Mektuplar adıyla bir araya getirmiştir.
Örnek Şiiri
YETİŞİR
Beni hatırladıkça,
Arasıra gönlümü al.
Sokakta görünce,gülümse,
Yanıma yaklaş,
Az elin elimde kal.
Evine misafir geleyim,
Kahvemi sen pişir.
Taze doldurulmuş sürahiden
Bir bardak su ver
Yetişir…
Ziya Osman Saba
Diğer Cevaplara Gözat
Sunum İçeriği
Cevap : Ziya Osman Saba (1910-1957) Kısaca
1. İstanbul’da doğdu, Galatasaray Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.
2. İlk şiiri Servet-i Fünun dergisinde çıktı ve bu dergide tanıştığı arkadaşlarıyla Yedi Meşale topluluğunu kurdu.
3. Yedi Meşaleciler içinde şiire bağlı kalıp şiiri sürdüren tek isimdir.
4. Gözlemci bir anlayışla çocukluk özlemi, anılara düşkünlük, ev-aile sevgisi, yoksul yaşamlara karşı utanç ve acıma, Tanrıya kulluk, kadere boyun eğiş küçük mutluluklarla yetinme, yakınlık öte dünya özlem gibi konuları işledi
5. Hece ölçüsüyle yazan şair 1940’dan sonra serbest şekillere de yönelmiştir.
6. Özgün yumuşak, açık-duru şiirler bıraktı.
7. Hikâyelerinde de genellikle anılarından yararlanmıştır.
8. Öz şiir anlayışıyla şiir de yazmıştır.
Eserleri:
Şiir: Sebil ve Güvercinler, Geçen Zaman, Nefes
Hikâye: Meyut İnsanlar Fotoğrafhanesi, Değişen İstanbul
1. İstanbul’da doğdu, Galatasaray Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.
2. İlk şiiri Servet-i Fünun dergisinde çıktı ve bu dergide tanıştığı arkadaşlarıyla Yedi Meşale topluluğunu kurdu.
3. Yedi Meşaleciler içinde şiire bağlı kalıp şiiri sürdüren tek isimdir.
4. Gözlemci bir anlayışla çocukluk özlemi, anılara düşkünlük, ev-aile sevgisi, yoksul yaşamlara karşı utanç ve acıma, Tanrıya kulluk, kadere boyun eğiş küçük mutluluklarla yetinme, yakınlık öte dünya özlem gibi konuları işledi
5. Hece ölçüsüyle yazan şair 1940’dan sonra serbest şekillere de yönelmiştir.
6. Özgün yumuşak, açık-duru şiirler bıraktı.
7. Hikâyelerinde de genellikle anılarından yararlanmıştır.
8. Öz şiir anlayışıyla şiir de yazmıştır.
Eserleri:
Şiir: Sebil ve Güvercinler, Geçen Zaman, Nefes
Hikâye: Meyut İnsanlar Fotoğrafhanesi, Değişen İstanbul
Cevap Yaz Arama Yap
