Erkan-ı Erbaa, Osmanlı Devleti'nde sosyal tabakaları ifade eden bir terimdir. Bu terim, Osmanlı toplumunu dört temel gruba ayırmak için kullanılır.

Bu gruplar şunlardır:

1. Savalar (Mera): Osmanlı toplumunda askeri sınıfı ifade eder. Bu grup, devletin savunma gücünü oluşturan askerlerden oluşur.

2. Ulema (Din Adamları): Osmanlı toplumunda dini liderler ve bilginlerden oluşan bir sınıftır. Ulema, dini öğretileri yorumlar, fetvalar verir ve dini eğitim sağlar.

3. Esnaf ve Tüccarlar: Bu grup, ticaret ve zanaatla uğraşan kişileri ifade eder. Esnaf ve tüccarlar, ekonomik faaliyetlerde bulunarak toplumun ticaret ve üretimine katkıda bulunurlar.

4. Toprağa Bağlı Sınıflar: Bu grup, toprak sahiplerini ve köylüleri ifade eder. Toprağa bağlı sınıflar, tarım ve toprak üzerindeki faaliyetlerle geçimlerini sağlarlar.

Erkan-ı Erbaa terimi, Osmanlı toplumunun sosyal yapısını ve sınıf ayrımlarını anlamak için kullanılır. Bu terim, Osmanlı Devleti'nin siyasi, sosyal ve ekonomik yapısını anlamak için önemlidir.