Demokrat Parti dönemi bir bütün olarak ele alındığında, parti programında belirtildiği gibi müdahaleci devlet anlayışından piyasa ekonomisine geçilmesiyle, özel ve kamu girişimciliği arasında bir denge kurmak yerine özel girişime öncelik veren politikalar uygulanmak istendiği söylenebilir (Oktar ve Varlı, 2010: 6; Erkan, 1987: 235). Böyle olmasına rağmen bu dönemde, kamu müdahalesinde bir azalma olmamış, devletin ekonomi içerisindeki payı azaltılamamış, var olan KİT’lere yenisi eklenmiştir.

Örneğin bu dönemde TCDDY (Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demir Yolları), Posta Telefon ve Telgraf Genel Müdürlüğü (PTT), Denizcilik Bankası (DB) ve Devlet Malzeme Ofisi (DMO), İktisadi Devlet Teşekkülüne dönüşmüştür.

Yine bu dönemde, Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı (TPAO), Et Balık Kurumu (EBK) ve Türkiye Demir Çelik İşletmeleri (TDÇİ) Genel Müdürlüğü gibi kamu işletmeleri kurularak kamu girişimciliği daha da yaygınlaştırılmıştır.

Sonuçta, DP’nin daha önceki yıllarda uygulanan savaş ekonomisinin merkezden yönetimine karşı tepki olarak ekonomide liberal düşünceyi egemen kılma uğraşlarına rağmen, çevresel koşulların ve piyasa ekonomisine uygun davranış kalıplarının yetersizliği nedeniyle fonksiyonel olarak böyle bir ekonomik sistemin oluşturulamadığı gözlenmektedir. Ancak bu dönemde, altyapı yatırımlarındaki artış, ekonominin ve piyasaların daha sonraki yıllarda bütünleşmesinin altyapısını oluşturduğu söylenebilir (Erkan, 1987: 202-235; Akdemir, 2008: 328)