İbn-i Sina'ya göre varlıklar üçe ayrılır?
Ibni sina :varliklar uce ayrilir ona gore etrafimiza baktigimiz sorusunun cevabı için bana yardımcı olur musunuz?
Bu soruya 2 cevap yazıldı. Cevap İçin Alta Doğru İlerleyin.
1 yıl önce Z Cevap aşağıda. Sayfanın altına doğru ilerleyin başarılar..
İşte Cevaplar
Cevap Yaz Arama Yap
Cevap : Ibni sina :varliklar uce ayrilir ona gore etrafimiza baktigimiz sorusunun cevabı; Ona göre etrafımıza baktığımızda gördüğümüz ve sürekli değişim içinde olan varlık mümkün varlıktır.
İbn Sînâ insan aklının mutlak olarak varlık hakkında “zorunlu”, “mümkün” ve “imkânsız” şeklinde üç hükümde bulunabileceğini belirtmektedir.
ibn-i sina’ya göre zorunlu varlık, yokluğunu düşünmenin imkânsız olduğu varlıktır ve özü itibariyle zorunlu ile başkasına nisbetle zorunlu şeklinde ikiye ayrılmaktadır. Özü itibariyle zorunlu varlık (vâcibü’l-vücûd bi-zâtihî), var olmak için herhangi bir sebebe muhtaç olmayan varlığı ifade etmektedir. ibn-i sina tanrının zorunlu varlık olduğunu savunmuştur, tanrısız hiç bir şey olamayacağını ileri sürer.
Mümkün varlık ise zorunlu olarak var olmayan var olmasının yanında var olmamasının da mümkün olduğu varlığı ifade etmektedir. Zorunlu varlık dışındaki bütün varlıklar mümkün varlık olarak adlandırılmaktadır.
İmkansız Varlık : İbni Sina' ya göre yüklem hiç bir zaman mevzuya yüklenemez ve yüklem mevzudan ayırıldığı zaman, bu önerme doğru olur. Örneğin insan ve taş ilişkisi sadeca yüklemi mevzudan ayırdığımız zaman doğru olur. Açıkcası mevzu ve yüklem tamamen farklı şeylerdir. İnsan taş ilişkisi sadece “İnsan taş değildir” ifadesiyle doğru olabilir. İbn Sînâ bu ilişkiye (imkânsız) ilişki der.
İbn Sînâ insan aklının mutlak olarak varlık hakkında “zorunlu”, “mümkün” ve “imkânsız” şeklinde üç hükümde bulunabileceğini belirtmektedir.
ibn-i sina’ya göre zorunlu varlık, yokluğunu düşünmenin imkânsız olduğu varlıktır ve özü itibariyle zorunlu ile başkasına nisbetle zorunlu şeklinde ikiye ayrılmaktadır. Özü itibariyle zorunlu varlık (vâcibü’l-vücûd bi-zâtihî), var olmak için herhangi bir sebebe muhtaç olmayan varlığı ifade etmektedir. ibn-i sina tanrının zorunlu varlık olduğunu savunmuştur, tanrısız hiç bir şey olamayacağını ileri sürer.
Mümkün varlık ise zorunlu olarak var olmayan var olmasının yanında var olmamasının da mümkün olduğu varlığı ifade etmektedir. Zorunlu varlık dışındaki bütün varlıklar mümkün varlık olarak adlandırılmaktadır.
İmkansız Varlık : İbni Sina' ya göre yüklem hiç bir zaman mevzuya yüklenemez ve yüklem mevzudan ayırıldığı zaman, bu önerme doğru olur. Örneğin insan ve taş ilişkisi sadeca yüklemi mevzudan ayırdığımız zaman doğru olur. Açıkcası mevzu ve yüklem tamamen farklı şeylerdir. İnsan taş ilişkisi sadece “İnsan taş değildir” ifadesiyle doğru olabilir. İbn Sînâ bu ilişkiye (imkânsız) ilişki der.