Işığın paralel yüzlü ortamlardan geçişi, fizikteki optik alanında incelenir ve Snell yasasına göre açıklanır. Bu yasa, bir ortamdan diğerine geçerken ışığın yön değiştirdiğini ifade eder.

Paralel yüzlü ortamlar, birbirlerine paralel iki yüzeyi olan ortamlardır. Işığın bu ortamlardan geçerken doğru bir şekilde kırılması gerekir. Kırılma açısı, gelen ışın ile normal adı verilen yüzeye dik çizgi arasındaki açıdır. Snell yasasına göre, ışın açısı ve kırılma açısı arasındaki ilişki şu şekilde ifade edilir:

n1 sinθ1 = n2 sinθ2

Burada, n1 ve n2, sırasıyla gelen ve geçen ortamların kırılma indisleridir. θ1 ve θ2, sırasıyla gelen ve geçen ortamlardaki ışının yönündeki açılardır.

Işık, daha yoğun bir ortamdan daha seyreltik bir ortama geçerken, kırılma açısı artar. Tam tersi durumda, daha seyreltik bir ortamdan daha yoğun bir ortama geçerken, kırılma açısı azalır.

Işık, farklı yoğunluklara sahip ortamlardan geçerken doğrultusu değişir. Eğer ışık, paralel yüzlü iki ortamdan geçiyorsa, yansıma ve kırılma yasaları kullanılarak bu geçiş hesaplanabilir.

Işık, ortam değiştirdiği zaman hızı da değişir. Yoğunluk, bir ortamın ışığı iletme kabiliyetinin ölçüsüdür ve bir ortamın yoğunluğu, ışığın o ortamda seyahat ettiği hızla ters orantılıdır. Bir ortamın yoğunluğu ne kadar yüksekse, ışığın o ortamda seyahat ettiği hız o kadar düşük olur.

Paralel yüzlü iki ortamın arasında geçen bir ışık ışını, girdiği ortamın yoğunluğu farkından dolayı kırılır. Kırılma açısı, girdiği ortamın ve çıktığı ortamın yoğunluklarına bağlıdır ve Snell yasasına göre hesaplanabilir. Eğer iki ortamın yoğunlukları farklıysa, ışık ışını kırılma açısı ile değişecektir. Eğer iki ortamın yoğunlukları aynıysa, ışık ışını doğrudan geçecektir.

Örneğin, su ve hava arasında bir sınır varsa, ışık ışını suya girerken kırılır ve açısı değişir. Ayrıca, ışık ışını suya girdikten sonra yüzeye doğru ilerleyip yansıyabilir. Su altındaki nesneleri görmemize yardımcı olan bu fenomen sualtı fotoğrafçılığında da önemlidir.

Işığın paralel yüzlü ortamlardan geçişi hesaplanırken, yansıma ve kırılma yasaları kullanılır. Bu hesaplamalar, ışığın yön değiştirirken aldığı açıları ve ortamların yoğunluklarını dikkate alır.

Kırılma açısı, ışığın bir ortamdan diğerine geçerken yönünün değiştiği açıdır. İki ortamın yoğunluklarına bağlıdır ve Snell yasası ile hesaplanabilir:

n1sin(theta1) = n2sin(theta2)

Burada, n1 ve n2, sırasıyla girdiği ve çıktığı ortamların yoğunluklarıdır. Theta1, girdiği ortamın normaline olan açı, theta2 ise çıktığı ortamın normaline olan açıdır.

Yansıma açısı ise, ışığın bir yüzeyden yansıdığı açıdır. Gelen ışının girdiği yüzeye olan açısı ile yansıyan ışının yüzeye olan açısı aynıdır. Yansıma açısı, ışığın yüzeye olan açısı ve yüzeyin normaline olan açı arasındaki açıdır.

Bu açılar, ışığın geçtiği ortamların şekline ve yoğunluklarına bağlı olarak hesaplanır.