İşte Cevaplar
Cevap :
KARSTİK AŞINIM ŞEKİLLERİ
Lapya: Karstik şekillerin en küçük ölçekli olanları lapyalardır. Kaya ve yamaçlarda çözünme
ile oluşan, büyüklükleri birkaç santimetre ile birkaç metre arasında değişen ve birbirinden
keskin sırtlarla ayrılan oluk biçimindeki şekillere lapya denir. Toros Dağları’nda Bolkar ve
Aladağların yamaçları boyunca çatlaklar üzerinde çatlak lapyaları, yamaçlar boyunca dikey
olarak uzanan duvar lapyaları, dolin ve polyelerin yamaçlarında oluklu lapyalardır.
Dolin: Karst topografyasının en karakteristik ve aynı zamanda en yaygın şeklini meydana
getirirler. Kokurdan, tava, koyak gibi yöresel sözcükler ile ifade edilirler. Dolinlerin derinlikleri
ve çapları birkaç metre ile birkaç yüz metreye kadar değişen, huni veya kazan şeklinde olur.
Kireçtaşlarının çözünmesi ve çökmesi ile oluşabilirler (Doğanay, 2002;Erinç,1971).
Karaman’ın güneyinde, Göller Yöresinde, Bolkar, Geyik ve Aladağlarda sayısız denecek kadar
çok bulunmaktadır.
Obruklar: Baca veya kuyu biçiminde ve dik yamaçlı olan çukurlar halindedir. Obruklar, yeraltı
mağaralarının tavanlarının çökmesi sonucunda oluşurlar. Bunların çapları bazen birkaç yüz
metreyi ve derinlikleri yüz metreyi geçebilmektedir. Bazılarının tabanları kuru, bazılarında ise
göl bulunabilir. Bunlar, İç Anadolu’nun güneyinde ve Toroslarda yer yer görülmektedir.
Silifke’nin doğusunda Cennet ve Cehennem obrukları yer almaktadır.
Uvala ve polyeler: Dolinler birleşerek uvalalar, uvalalar da birleşerek polyeler oluşur. Karstik
şekillerin en genişi olan polyelerdir. Kilometrelerce genişlikte olabilen polyeler karstik
yörelerin önemli tarım alanlarıdır. Doğanay (2002), polyeyi karstik bölgelerde karst süreçleri
ve tektonik hareketlerle oluşmuş, uzunlamasına kapalı çanaklardır diye tanımlamaktadır. Göller
yöresinde ve Teke yarımadasında tipik polyeler bulunmaktadır. Muğla, Kestel, Elmalı ve
Korkuteli ovaları birer polyelerdir.
Diğer Cevaplara Gözat
KARSTİK AŞINIM ŞEKİLLERİ
Lapya: Karstik şekillerin en küçük ölçekli olanları lapyalardır. Kaya ve yamaçlarda çözünme
ile oluşan, büyüklükleri birkaç santimetre ile birkaç metre arasında değişen ve birbirinden
keskin sırtlarla ayrılan oluk biçimindeki şekillere lapya denir. Toros Dağları’nda Bolkar ve
Aladağların yamaçları boyunca çatlaklar üzerinde çatlak lapyaları, yamaçlar boyunca dikey
olarak uzanan duvar lapyaları, dolin ve polyelerin yamaçlarında oluklu lapyalardır.
Dolin: Karst topografyasının en karakteristik ve aynı zamanda en yaygın şeklini meydana
getirirler. Kokurdan, tava, koyak gibi yöresel sözcükler ile ifade edilirler. Dolinlerin derinlikleri
ve çapları birkaç metre ile birkaç yüz metreye kadar değişen, huni veya kazan şeklinde olur.
Kireçtaşlarının çözünmesi ve çökmesi ile oluşabilirler (Doğanay, 2002;Erinç,1971).
Karaman’ın güneyinde, Göller Yöresinde, Bolkar, Geyik ve Aladağlarda sayısız denecek kadar
çok bulunmaktadır.
Obruklar: Baca veya kuyu biçiminde ve dik yamaçlı olan çukurlar halindedir. Obruklar, yeraltı
mağaralarının tavanlarının çökmesi sonucunda oluşurlar. Bunların çapları bazen birkaç yüz
metreyi ve derinlikleri yüz metreyi geçebilmektedir. Bazılarının tabanları kuru, bazılarında ise
göl bulunabilir. Bunlar, İç Anadolu’nun güneyinde ve Toroslarda yer yer görülmektedir.
Silifke’nin doğusunda Cennet ve Cehennem obrukları yer almaktadır.
Uvala ve polyeler: Dolinler birleşerek uvalalar, uvalalar da birleşerek polyeler oluşur. Karstik
şekillerin en genişi olan polyelerdir. Kilometrelerce genişlikte olabilen polyeler karstik
yörelerin önemli tarım alanlarıdır. Doğanay (2002), polyeyi karstik bölgelerde karst süreçleri
ve tektonik hareketlerle oluşmuş, uzunlamasına kapalı çanaklardır diye tanımlamaktadır. Göller
yöresinde ve Teke yarımadasında tipik polyeler bulunmaktadır. Muğla, Kestel, Elmalı ve
Korkuteli ovaları birer polyelerdir.
Diğer Cevaplara Gözat