Kızılçam ormanlarının tahrip edilmesi sonucunda aşağıdaki bitki toplulukları gelişir:

1. Maki: Maki, Akdeniz ikliminin görüldüğü yerlerde, kızılçam ve meşe ormanlarının tahrip edilmesiyle ortaya çıkan, bodur ağaç ve çalılardan oluşan bitki örtüsüdür. Genellikle 1-3 m boyundadır. Maki topluluklarında yaygın olarak görülen bitki türleri arasında; lavanta, kekik, ardıç, sandal, sakız ağacı ve zeytin gibi bitkiler bulunur.
2. Psödomaki: Psödomaki, Karadeniz kıyılarında ormanların tahrip edilmesi sonucu oluşan; nemli, ılıman iklim bölgelerinde ortaya çıkan ve makiye benzeyen çalı topluluğudur. Karadeniz kıyılarında yaygın olarak görülen bitki türleri arasında; fındık, kavak, gürgen, karaağaç ve orman gülü gibi bitkiler bulunur.
3. Bozkır: Bozkır, kurak ve yarı kurak iklimlerde görülen, uzun boylu otlardan oluşan bitki örtüsüdür. Bozkır topluluklarında yaygın olarak görülen bitki türleri arasında; geven, çobanpüskülü, dikenli yavşan ve sarmaşık gibi bitkiler bulunur.

Kızılçam ormanlarının tahrip edilmesi, aşağıdaki nedenlerle bu bitki topluluklarının gelişimine neden olur:

1. Ormanların tahrip edilmesiyle, güneş ışığı ve suyun toprak yüzeyine ulaşımı artar. Bu durum, maki ve psödomaki gibi çalı türlerinin gelişimini destekler.
2. Ormanların tahrip edilmesiyle, toprağın yapısı değişir ve erozyon riski artar. Bu durum, bozkır gibi ot türlerinin gelişimini destekler.

Kızılçam ormanlarının tahrip edilmesi, ekosistem üzerinde önemli olumsuz etkiler yaratmaktadır. Maki ve psödomaki gibi çalı türleri, ormanlara kıyasla daha az biyolojik çeşitlilik sağlar ve ormanların sağladığı birçok faydayı yerine getiremez. Bozkır ise daha kurak ve verimsiz bir bitki örtüsüdür. Bu nedenle, kızılçam ormanlarının tahrip edilmesi, doğal kaynakların korunması ve sürdürülebilir kalkınma için önemli bir tehdit oluşturmaktadır.