Saltanat kaldırıldıktan sonra halifelik, 3 Mart 1924'te TBMM'de kabul edilen bir kanunla kaldırılmıştır. Bu kanuna göre, halifelik makamı ve görevleri kaldırılmış, halife Abdülmecid Efendi ise sürgüne gönderilmiştir.

Halifelik makamı, İslam dünyasında Müslümanların lideri olarak kabul edilen bir makamdır. Osmanlı İmparatorluğu'nda halifelik, sultan ile birlikte iki ayrı makam olarak varlığını sürdürmüştür. 1 Kasım 1922'de saltanatın kaldırılmasıyla birlikte, halifelik makamı da fiilen sona ermiştir. Ancak, TBMM'nin 3 Mart 1924'te çıkardığı kanunla halifelik makamı resmen kaldırılmıştır.

Halifeliğin kaldırılması, Türkiye Cumhuriyeti'nin laik bir devlet olduğunun ve din ile devlet işlerinin birbirinden ayrıldığının bir göstergesi olarak kabul edilmektedir.

Halifeliğin kaldırılmasının ardından, bazı İslam ülkelerinde halifelik makamının yeniden tesis edilmesi için girişimler olmuştur. Ancak, bu girişimler başarılı olmamıştır. Günümüzde, halifelik makamı herhangi bir İslam ülkesinde bulunmamaktadır.

Saltanat kaldırıldıktan sonra halifelik, 3 Mart 1924 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kaldırıldı. Halifeliğin kaldırılmasıyla birlikte, Osmanlı Hanedanı mensupları Türkiye'den sürgün edildi.

Halifeliğin kaldırılmasının nedenleri şunlardır:

1. Halifeliğin, laik bir devlet olan Türkiye Cumhuriyeti'nin temel ilkeleriyle bağdaşmaması.
2. Halifeliğin, saltanat gibi, ulusal egemenlik ilkesine aykırı bir kurum olması.
3. Halifeliğin, bazı çevreler tarafından, Türkiye'de İslami bir devlet kurulmasının önünü açacak bir kurum olarak görülmesi.

Halifeliğin kaldırılması, Türk tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Bu olay, Türkiye'nin laik bir devlet olarak yoluna devam etme kararlılığını göstermiştir.

Halifeliğin kaldırılmasının ardından, herhangi bir kişiye halifelik verilmedi. Halifelik, bugüne kadar boş olarak kalmıştır.