Şiirde redif ve kafiye olması zorunlu mudur sorusunun cevabı:
Biçimsel açıdan manzumeyi düz yazıdan ayıran öğelerden biri olan uyak, ses benzerliği yoluyla uyum, ahenk, ritim sağlamak, çağrışımlarda sözcüklerin bellekte kalmasını kolaylaştırmak gibi yararlar sağlar. Ancak, bir manzumenin şiir sayılabilmesi için kafiyeli (uyaklı) ve redifli olması koşulu günümüzde benimsenmemektedir.

Kafiye(Uyak): Mısra sonlarında, kimi kez de başında ya da ortasındaki yazılışları bir, anlamları ayrı olan ses benzerlikleridir kafiye denir. 

Uyaklar ikiye ayrılır:

a- Göz için uyak(kafiye) (Yazılış ve ses olarak benzeşen sözcüklerle yapılır.)

b- Kulak için uyak(kafiye) (Yazılışı aynı olmayan sözcüklerle yapılan uyaktır.)

Uyaklar, ses benzerliklerindeki niteliklerine göre iki ana grupta toplanır:

a- Asıl Uyak: Ses benzerliği taşıyan, ses bakımından birbirine yakın olan sözcüklerle yapılır. Dize sonlarında aynen tekrarlanan ve anlamları da aynı olan ses tekrarlarıdır. 

b- Yardımcı Uyak (Redif): Uyaklardan sonra gelir. Yani şiirde önce uyak sonra redif aranır. Redifler bir şiirde dizelerde yer alan benzer kelimelerin eklerine bakılarak bulunur.