İşte Cevaplar
Sofistlerin bilgi anlayışının temeli nedir?
Sofistlere göre insan duyular yoluyla edinilen bilgilerde algı yanılması yaşar. Onlara göre tek bir doğru bilgi yoktur, doğru göreceli bir kavramdır, Suya batırılan çubuğun düz olmasına rağmen onun kırık görünmesi bu yanılmadan kaynaklanır.Bilgi edinme sürecinde duyuların kullanılması, elde edinilen bilginin hatalı olma ihtimalini doğurur. Dolayısıyla onlara göre her zaman geçerli olan kesin bir bilgi yoktur. Çünkü bilgi, kişiden kişiye değişen göreceli bir niteliğe sahiptir. Bu açıdan Protagoras, “İnsan her şeyin ölçüsüdür.” derken bir şeyin doğru veya yanlış olmasını tamamen kişiye bağlar.
Özetle Sofistler bilginin göreceli olduğunu, ancak yararlı olması bakımından bir değer taşıdığını, ahlaksal, dinsel, hukuksal değerlerin, herkes için geçerli nesnel nitelikten yoksun olduğunu savunmuşlardır.
Kaynak: https://sofistlerin-bilgi-anlayisi.nedir.org/
Diğer Cevaplara Gözat
Sofistler, MÖ 5. yüzyılda Yunanistan'da yaşamış olan düşünürlerdir ve felsefe, retorik ve eğitim gibi alanlarda çalışmışlardır. Sofistler, bilgi konusunda önemli görüşler ortaya koymuşlardır ve bu görüşler, daha sonraki felsefe tarihinde önemli bir etki yaratmıştır.
Sofistlerin bilgi görüşünün temel özelliği, bilginin, insanların dünyayı ve gerçekliği algılamalarına göre değişebileceğidir. Sofistler, insanların dünyayı ve gerçekliği algılamalarının, kendi zihinlerine göre değişebileceğini savunmuşlardır. Bu nedenle, Sofistler, bilginin doğruluğunun, insanların dünyayı ve gerçekliği algılamalarına göre değişebileceğini iddia etmişlerdir.
Bu görüş, daha sonraki felsefe tarihinde önemli bir etki yaratmıştır ve bu görüş, Protagoras ve diğer düşünürler tarafından da benimsenmiştir. Sofistlerin bilgi görüşü, insanların dünyayı ve gerçekliği algılamalarının, kendi zihinlerine göre değişebileceği konusunda önemli bir düşünceyi ortaya koymuştur.
rölativizm fizikte ölçümlerin ve fizik yasalarının, birbirlerine göre farklı hareket durumlarında bulunan gözlemciler bakımından değişebilirliğine ilişkin kavram. klasik fizikte evrenin her yerindeki bütün gözlemcilerin, hareketli olsunlar olmasınlar özdeş uzay ve zaman ölçümleri yapacakları kabul edilir, hız ve uzaklık gibi nicelikler, birbirlerine göre düzgün hareket eden referans sistemlerinin birinden öbürüne galilei dönüşümleri adı verilen işlemlerle taşınabilir. buna karşılık, görelilik kavramına göre gözlemcilerin ölçümlerinde buldukları sonuçlar, göreli hareketlerine bağlıdır.
eski yunan’da i.ö 5. yüzyılın ikinci yarısından i.ö 4. yüzyılın başlarına değin para karşılığı felsefe öğreten gezgin felsefecilerin (sofistler) oluşturdukları akıma bilgicilik denir. sofist deyimi, bilgeliği yeğleyen öğreti, bilgi öğretmeni, siyasada yararlı olma sanatı, söz söyleme sanatı anlamlarında kullanılmıştır. i.ö 5. yüzyıl, antik çağ yunan felsefesinde bilgicilik akımının egemen olduğu çağdır. ilk düşünür sayılan thales’den beri ortaya atılan sayısız varsayımlar, sonunda insan zekasını şahlandırmış ve bütün olup bitenleri yeniden gözden geçirerek kıyasıya eleştirmeye yöneltmişti. doğa bilimlerinin denetiminden yoksun insan düşüncesi, varlığın temeli konusunda daldığı hayal aleminden kendisine dönüyordu. bilgicilik akımının inceleme amacı, insanın kendisiydi. protagoras’ a göre , “insan her şeyin ölçüsü” ydü. bilgi, teorik bir merak değil, pratik bir yarar olmalıydı. protagoras “tanrılara gelince, ben onların ne var olduklarını ne de yok olduklarını bilirim” diyordu. bilgici hippias, giydiği elbiseyi kendisi diktiği için “ bağımsızlığa kavuşmakla” övünüyordu. insan her türlü yapma bağlardan kurtulmak ve insansal yasanın (nomos) yerine doğal yasa (physis) konulmalıydı. bilgiciler , özdekçi düşünceleri sürmekle beraber, ürünü oldukları idealist çizgiyi sürdürmüşler ve dünyayı tanıma olanağını yadsımışlardır. işte bu idealist çizgidir ki, bir yandan bilgicilik akımını yozlaştırarak felsefeyi güzel söz söyleme sanatına dönüştürürken diğer yandan idealist ilkelerin gelişmesi sürecini doğurmuştur.