Teceddüt, Türk Dil Kurumu'na göre "şüphe, tereddüt" anlamına gelir. Bu kelime, dilimize Arapça kökenli bir kelime olan "teceddüt"ten geçmiştir. Teceddüt, bir konuda kararsızlık veya belirsizlik hissi ifade eder. İnsanlar arasında fikir ayrılıkları veya tereddütler olduğunda bu kelime kullanılabilir.

Teceddüt, sözlükte diğer anlamı "yenilemek, yeni bir yol açmak" anlamına gelir. Terim olarak ise, "bir işi veya bir şeyi ciddiyetle ve bir yöntemle yeniden ve aslına uygun biçimde yenileme faaliyetini ifade eder". Teceddüdi gerçekleştiren kimseye müceddid denir.

Teceddüt, İslam düşüncesinde önemli bir yere sahiptir. İslam düşüncesine göre, din, zamanla değişen şartlara göre yenilenmelidir. Bu yenilenme, dinin özüne dokunmadan, onun güncelliğini ve evrenselliğini korumayı amaçlar.

Teceddüt, İslam tarihinde birçok farklı dönemde görülmüştür. Örneğin, 13. yüzyılda İmam Gazali, İslam düşüncesinde yeni bir dönem başlatmıştır. Gazali, felsefe ve kelam gibi disiplinlerde yaptığı çalışmalarla, İslam düşüncesini yeni bir temele oturtmuştur.

19. yüzyılda ise, İslam dünyasında "teceddüt hareketleri" ortaya çıkmıştır. Bu hareketlerin amacı, İslam düşüncesini Batı'daki gelişmelerle uyumlu hale getirmekti. İbn Haldun, Muhammed Abduh, Said Halim Paşa gibi düşünürler, bu hareketin önemli temsilcileri arasında yer almışlardır.

Günümüzde de, İslam düşüncesinde teceddüt çalışmaları devam etmektedir. Bu çalışmalar, İslam düşüncesini çağdaş dünyanın ihtiyaçlarına cevap verebilecek bir düzeye getirmeyi amaçlamaktadır.

Teceddüt, İslam düşüncesinde aşağıdaki alanlara yönelik olarak gerçekleştirilebilir:

1. İnanç: İslam'ın temel inanç esasları, çağdaş bilim ve felsefe ile uyumlu bir şekilde yorumlanabilir.
2. İbadet: İslam'ın ibadet şekilleri, çağdaş hayatın şartlarına göre güncellenebilir.
3. Hukuk: İslam hukuku, çağdaş hukuk anlayışıyla uyumlu hale getirilebilir.
4. Sosyal hayat: İslam'ın sosyal hayata ilişkin hükümleri, çağdaş toplumların ihtiyaçlarına göre yorumlanabilir.

Teceddüt, İslam düşüncesinin gelişmesi ve ilerlemesi için gerekli bir süreçtir. Bu süreç, dinin özüne dokunmadan, onun evrenselliğini ve güncelliğini korumayı amaçlamalıdır.