Ekonomik anlamda vakıf; kişisel çalışma ve gayretle elde edilen imkânların ve mal varlığının gönül rızasıyla paylaşılmasını öngören hukuki bir sistemdir. 

 

Türk Medeni Kanununa göre ise vakıf; "gerçek veya tüzel kişilerin yeterli mal ve hakları belirli ve sürekli bir amaca özgülemeleri ile oluşan tüzel kişiliğe sahip mal topluluklarıdır."

 

Vakıflar, tarih boyunca her ne  amaç ile kurulmuş olurlarsa olsunlar, İslâm ve Türk dünyasında birbirinden önemli çok çeşitli hizmetleri üstlenmişlerdir ve günümüzde modern devletin yapmakta olduğu çok sayıda kamusal görevi yüzyıllarca başarı ile yerine getirmişlerdir.

Vakıflar, servetin zengin kesimlerden toplumun daha fakir kesimlerine doğru akışını büyük ölçüde hayata geçirerek sosyal dengelerin kurulmasında ve sosyal bütünleşmenin sağlanmasında, içtimaî barışın sürekliliğinde, sınıf çatışmalarının önlenmesinde, kamunun hizmet taleplerinin yerinde karşılanmasında, siyasî ve ekonomik istikrarın sağlanmasında da merkezî yönetimlerin en büyük destekçileri olmuştur.

Yol yapmak, okul yapmak, hastane yapmak, kitap basmak, eğitim bursu vermek, insanlara yardım etmek, arama kurtarma faaliyetleri yapmak, doğayı korumak amacıyla  çok sayıda vakıf kurulmuştur. Bu vakıflar toplumda dayanışma ve yardımlaşmayı sağlayarak insanların her birlikte huzur ve barış ortamında yaşamasını kolaylaştırır. 

Vakıf, tarih boyunca sürmekte olan yardımlaşma ve dayanışma duygusunun kurumsallaşmış halidir. Bu nedenle vakıf tüm insanlığın mutluluğunu kendisine temel gaye edinen bir sistemler bütünüdür.

Yardımlaşma ve dayanışma toplum fertlerinin sahip olması gereken en değerli özelliklerdendir. Eğer sürekli çevremizdekilerle sürekli yardımlaşma içerisinde olursak  daha mutlu ve de daha huzurlu oluruz.