İşte Cevaplar
Cevap : Bu soru daha önce cevaplanmıştı..
İmge: Yazınsal ürünlerde, özellikle de şiirde dile getirilmek isteneni daha canlı, daha etkili, duyumsanabilir, göz önüne getirilebilir bir biçimde anlatmak için, onunla başka şeyler arasında bağlantı kurularak zihinde..
Devamını okumak için tıkla:
https://www.nedir.org/soru/edebi-soz-sanatlari-ve-imge-kavrami
Devamını okumak için tıkla:
https://www.nedir.org/soru/edebi-soz-sanatlari-ve-imge-kavrami
Diğer Cevaplara Gözat
Cevap :
⇔ Teşbih (Benzetme);
⇒ Bir sözü daha etkili durumlara gelebilmesi için aralarındaki ilgi odağında bulunabilen söz sanatına edebiyatımızda Teşbih (Benzetme) adını vermişizdir.
∞ Önemli Not; Teşbih sanatında dört tane unsur vardır. Benzetme yönü benzetilen benzetme edatı ve benzenendir.
⇔ İstiare (Eğriltileme) ; Teşbihe'de benzetebiliriz. Ama teşbih'teki ana unsur benzeyenle benzetilenden yalnızca birisinin kullanılması sanatına İstiare (Eğriltileme) adını vermişizdir.
∞ Önemli Not 1; İstiareler iki'ye ayrılır. Açık ve kapalı istiareler olmak üzere;
⇒ Açık İstiare; Benzeyenin bulunmayıp benzetilenle yapılması olan istiare'ye açık istiare diyebiliriz.
⇒ Kapalı İstiare; Açık istiarenin tersi diyebiliriz. Nasıl diye sorarsan şöyle; Benzetilen'in bulunmayıp benzeyenle yapılması ile oluşan istiare Kapalı istiare diyebiliriz.
⇔ Kinaye; Bir söz hem gerçek hem'de mecaz anlamı olan söz sanatına Kinaye diyebiliriz.
∞ Önemli Not 2; Kinayeler'de daha çok mecaz anlamı kast ettiğini görebiliriz.
⇔ Tezat (Zıtlık veya Karşıtlık); Aradaki anlam ilgisinden dolayı zıt kavramların bir arada kullanılmasına Tezat (Zıtlık veya Karşıtlık) diyebiliriz.
⇔ Mecaz-ı Mürsel (Ad Aktarması); Benzetme amacı güdülmemiş olan bir sözün ilgili olarak gördüğümüz başka sözün yerine kullanılmasına Mecaz-ı Mürsel (Ad Aktarması) diyebiliriz.
⇔ İntak (Konuşturma); İnsan dışındaki varlıkları konuşturma sanatıdır.
∞ Önemli Not 3; Her intak'da teşhis vardır. Fakat her teşhiste ise intak yoktur.
⇔ Teşhis (Kişileştirme); İnsan dışında olan canlı cansız varlıklara insan özelliği verme sanatına ise Teşhis (Kişileştirme) diyebiliriz.
⇔ Seci; Düz yazılarda cümle içinde yapılabilen uyağa Seci(İç uyak) diyebiliriz.
⇔ Aliterasyon; Dize veya mısralarda görebileceğimiz ahenk oluşturabilecek şekilde aynı ses veya hecenin yinelenmesi (Tekrarlanması) Aliterasyon diyebiliriz.
⇔ Cinas; Yazılışları aynı anlamları farklı olan sözcüklerin bir arada kullanılmasına ise Cinas diye ifade edebiliriz.
⇔ Tekrir (Yineleme); Bir sözün sık sık tekrarına Tekrir (Yineleme) diye ifade edebiliriz.
⇔ Telmih (Hatırlatma); Söz arasında herkesin bilebileceği olay ya da kişiye hatırlatmasına Telmih (Hatırlatma) sanatıdır.
⇔ Tevriye (Hatırlatma); İki değişik anlamı olan bir sözcüğün dize veya beyitte iki anlamın kullanılmasına Tevriye (Hatırlatma) sanatı diye ifade edebiliriz.
⇔ Tecahül'i Arif; Edebi sanatımızda herkesçe bilinen veya görülen gerçeği bilmiyormuş gibi kullanılmasına Tecahül'i Arif diye ifade edebiliriz.
⇔ Hüsn-İ Talil; Sebebini bildiğimiz bir olayın veya durumun meydana gelişi gerçek sebebi dışlarında başka güzel bir şeye bağlanmasına Hüsn-i Talil diye ifade edebiliriz.
⇔ İstifham (Soru Sorma); Anlatımın daha etkili hale gelebilmesi için cevap amacı güdülmeden soru sorma sanatına İstifham (Soru Sorma) sanatı diye ifade ederiz.
⇔ Tariz (İğneleme); Bir konu ile alay etme veya sözün tam tersinin kullanılmasına Tariz (İğneleme) diye ifade edebiliriz.
⇔ Tenasüp (Uygun); Anlam yönlerinde birbiri ile ilgili sözcüklerin bir arada kullanılmasına Tenasüp (Uygunluk) diye ifade edebiliriz.
⇔ İmge; Şiirde söylenebilen söylenmek isteneni benzerliğe imge diyebiliriz.
⇔ Teşbih (Benzetme);
⇒ Bir sözü daha etkili durumlara gelebilmesi için aralarındaki ilgi odağında bulunabilen söz sanatına edebiyatımızda Teşbih (Benzetme) adını vermişizdir.
∞ Önemli Not; Teşbih sanatında dört tane unsur vardır. Benzetme yönü benzetilen benzetme edatı ve benzenendir.
⇔ İstiare (Eğriltileme) ; Teşbihe'de benzetebiliriz. Ama teşbih'teki ana unsur benzeyenle benzetilenden yalnızca birisinin kullanılması sanatına İstiare (Eğriltileme) adını vermişizdir.
∞ Önemli Not 1; İstiareler iki'ye ayrılır. Açık ve kapalı istiareler olmak üzere;
⇒ Açık İstiare; Benzeyenin bulunmayıp benzetilenle yapılması olan istiare'ye açık istiare diyebiliriz.
⇒ Kapalı İstiare; Açık istiarenin tersi diyebiliriz. Nasıl diye sorarsan şöyle; Benzetilen'in bulunmayıp benzeyenle yapılması ile oluşan istiare Kapalı istiare diyebiliriz.
⇔ Kinaye; Bir söz hem gerçek hem'de mecaz anlamı olan söz sanatına Kinaye diyebiliriz.
∞ Önemli Not 2; Kinayeler'de daha çok mecaz anlamı kast ettiğini görebiliriz.
⇔ Tezat (Zıtlık veya Karşıtlık); Aradaki anlam ilgisinden dolayı zıt kavramların bir arada kullanılmasına Tezat (Zıtlık veya Karşıtlık) diyebiliriz.
⇔ Mecaz-ı Mürsel (Ad Aktarması); Benzetme amacı güdülmemiş olan bir sözün ilgili olarak gördüğümüz başka sözün yerine kullanılmasına Mecaz-ı Mürsel (Ad Aktarması) diyebiliriz.
⇔ İntak (Konuşturma); İnsan dışındaki varlıkları konuşturma sanatıdır.
∞ Önemli Not 3; Her intak'da teşhis vardır. Fakat her teşhiste ise intak yoktur.
⇔ Teşhis (Kişileştirme); İnsan dışında olan canlı cansız varlıklara insan özelliği verme sanatına ise Teşhis (Kişileştirme) diyebiliriz.
⇔ Seci; Düz yazılarda cümle içinde yapılabilen uyağa Seci(İç uyak) diyebiliriz.
⇔ Aliterasyon; Dize veya mısralarda görebileceğimiz ahenk oluşturabilecek şekilde aynı ses veya hecenin yinelenmesi (Tekrarlanması) Aliterasyon diyebiliriz.
⇔ Cinas; Yazılışları aynı anlamları farklı olan sözcüklerin bir arada kullanılmasına ise Cinas diye ifade edebiliriz.
⇔ Tekrir (Yineleme); Bir sözün sık sık tekrarına Tekrir (Yineleme) diye ifade edebiliriz.
⇔ Telmih (Hatırlatma); Söz arasında herkesin bilebileceği olay ya da kişiye hatırlatmasına Telmih (Hatırlatma) sanatıdır.
⇔ Tevriye (Hatırlatma); İki değişik anlamı olan bir sözcüğün dize veya beyitte iki anlamın kullanılmasına Tevriye (Hatırlatma) sanatı diye ifade edebiliriz.
⇔ Tecahül'i Arif; Edebi sanatımızda herkesçe bilinen veya görülen gerçeği bilmiyormuş gibi kullanılmasına Tecahül'i Arif diye ifade edebiliriz.
⇔ Hüsn-İ Talil; Sebebini bildiğimiz bir olayın veya durumun meydana gelişi gerçek sebebi dışlarında başka güzel bir şeye bağlanmasına Hüsn-i Talil diye ifade edebiliriz.
⇔ İstifham (Soru Sorma); Anlatımın daha etkili hale gelebilmesi için cevap amacı güdülmeden soru sorma sanatına İstifham (Soru Sorma) sanatı diye ifade ederiz.
⇔ Tariz (İğneleme); Bir konu ile alay etme veya sözün tam tersinin kullanılmasına Tariz (İğneleme) diye ifade edebiliriz.
⇔ Tenasüp (Uygun); Anlam yönlerinde birbiri ile ilgili sözcüklerin bir arada kullanılmasına Tenasüp (Uygunluk) diye ifade edebiliriz.
⇔ İmge; Şiirde söylenebilen söylenmek isteneni benzerliğe imge diyebiliriz.